اجر ارج مرگ !

فکر میکنم اگر ماشین آلاتش را به قیمت اسقاط بفروشه ، در آمدش از تولید بیشتره .

تولیدکننده نخ نایلون که میگفتن درخاورمیانه تک است سالهاست بدستان پرتوان بخش خصوصی تعطیل شده 1500 نفر پرسنل داشت یخچال سازی بورژان با350 نفرپرسنل پوست چرم با 80 نفر پوشاک کشت وصنعت پارچه بافی خلاصه همه با دستان پر برکت بخش خصوصی تعطیل کسی هم جیک نزد اگر هم زد نگذاشتن به جایی برسد الان بچه های این شهر یا دست فروشند یا مسافر کشی میکنند یا الافی بخدا راست میگم شرگت پارسیلون پیدا کن راست ودروغش را میفهمی

به والله قسم دست های پنهان در حال نابودی کشور هستند ،سربازان گمنام آقا امام زمان با نابود کنندگان وضعیت اقتصادی برخورد قاطع کنیید!!!!!

معنی اقتصصصصصصصصاد مقاومتی اینه واقعا متاسفم

البته خام فروشی در دوران محمود اینا رو هوسی کرده هنوز مزه اش لای دندوناشونه....ورق صنعتی با قیمت دولتی وارد کنی و توی بازار آزاد چند برابر بفروشیش نه مالیات نه پول کارگر نه بیمه نه مخارج تولید و حمل و نقل نه نه نه نه نه

اون روزی که کارخانه آرد دالی مرودشت ، کارخانه آزمایش مرودشت ، کارخانه چرمینه فارس ، کارخانه مجتمع گوشت فارس تعطیل شد زنگ خطری بود برای باقی صنایع که هیچ کسی به فکر نبود . حالا کارخانه ارج چون اسم بلند بالاتری داره همه دارن براش یقه پاره میکنن . تمام کارخانه ها همینه

خب چرا فیلمی که مخفیانه گرفته شده رو پخش میکنین؟
کار درستی نیست،

شهرک صنعتی شهید سلیمی که در 30 کیلومتری تبری بود و بیش از 10 هزار کارکن داشت به نابودی کشیده شده و همه کارکنانش به دست فروشی کالاهای وارداتی براردانم بیش از 9 ماهه که بیکارند و ما داریم با بدبهتی روزگار می گذرونیم.

از صبح تا شب در رسانه ها از تعطیلی کارخانه های اروپا و آمریکا میگن .....

این بی کیفیتا باید جمع بشن

می خواهند همه هر چیزی دولتی و نیمه دولتی را بهر شکل ممکن تبدیل به پول نقد کنند و تبدیل به دلار و پوند .و خداحا فظ .حالا چه از طریق تبدیل وضعیت و تغییر کاربری و ....گفتم چی

تصویر برداری مخفیانه کار درستی نیست

دولت از دو خودرو ساز ميتونه حمايت كنه كه آشغال تحويل ملت بدن اما از صنايع ديگه نه

مدیر اسبق كارخانه چیت سازی ری درباره تخریب این كارخانه گفت: به هر حال در زمینی كه متری چند میلیون تومان ارزش دارد، دیگر كار نساجی صرفه اقتصادی ندارد.

كارشناسان یك كارخانه را موجودی زنده توصیف كرده اند و در همان حال قائل به مرگ صنعتی هم هستند. یعنی كارخانه ای بعد از گذر از دوران جوانی و میانسالی به دوران پیری رسیده و سپس می میرد، چنین روندی برای چیت سازی ری نیز اتفاق افتاد.

وی افزود: در كشور ما دیگر توجیه اقتصادی ندارد كه روی زمینی كه هر متر آن چند میلیون تومان قیمت دارد، كار نساجی كرد و سهامداران چیت سازی هم با دید اقتصادی تصمیم به تعطیلی و تخریب چیت سازی گرفتند.

وی یادآوری كرد: زمانی یك طرف از خیابان چهارباغ اصفهان هم پر از كارخانه های نساجی بود. اما الان دیگر اثری از این كارخانه ها نیست. در سایر شهرهای ایران مانند تبریز، قروین و كرج هم مشابه كارخانه چیت سازی ری وجود داشت كه دیگر اثری از آنها نیست.

صدیقی اضافه كرد: بعد از بالا رفتن قیمت زمین در مناطق مسكونی و تجاری بسیاری از صنایع تصمیم گرفتند برای ادامه فعالیت به شهركهای صنعتی بروند. سایر كارخانه های مشابه مانند چیت تهران و ممتاز هم برای همیشه تعطیل شدند.

او با بیان این كه چیت سازی ری در زمانی بزرگترین كارخانه نساجی ایران بود، توضیح داد: این كارخانه ۵۲ هزار دوك ریسندگی داشت. هر سه مرحله ریسندگی، بافندگی و رنگرزی در این كارخانه انجام می شد. كارخانه ۱۴۰۰ ماشین بافندگی داشت. روزی به طور متوسط ۱۲۰ هزار متر پارچه در این كارخانه رنگرزی و تكمیل می شد. این كارخانه در دوران اوج دو هزار و ۴۰۰ نفر كارگر داشت و تا همین الان هم كارخانه ای در حد و اندازه چیت ری به وجود نیامده است.

او در پاسخ به این سوال كه چطور كارخانه هایی مانند ایران خودرو و سایپا به سرنوشت چیت ری دچار نشدند؟ گفت: این دو كارخانه در مناطق صنعتی قرار گرفته اند و به همین دلیل توانستند به فعالیت خود ادامه دهند. البته حمایت ویژه دولت از صنعت خودروسازی هم عامل مهمی در حفظ این صنعت تاكنون بوده است.