به نظر من با دویست و چهل میلیارد میشه 12 هزار زوج یعنی 24 هزار جوان دختر و پسر که سهم هر زوج از این پول هنگفت 20 میلیون تومن باشه میتونن برن خونه ی بخت. بعد اونوقت امار اعتیاد به شدت کاهش پیدا میکنه امار بیماری های روانی به شدت کاهش پیدا می کنه امار بیماری های قلبی و بسیاری از مشکلاتی که در برابر جوانان ارزشمند هست میتونه کاهش پیدا کنه. اما این 240 میلیارد با یه سهل انگاری ساده دود شد رفت.
باید تشکر و خسته نباشید گفت به عزیزان اتش نشان و دبگران که کمک کردنند. اما بازم همون ضعف همیشگی نبود مدیر متخصص و نداشتن مدیریت قوی در همه بخش های کشور هست. تا کی باید از نداشتن مدیران متخصص و آگاه و تسلط بر کار مربوطه ضرر و زیان دید تا کی باید اینکه هر کس سر جای و مکان خودش باشد . دوم اینکه ضعف بزرگ دیگر نبود و نداشتن تجهیرات و ابزار های مناسب در مراکز و سازمان ها کشور هست. یک کشور بزرگ و با این همه منابع و موقعیت های مناسب چرا انقدر بی امکاناتی هست.
ایمنی و تجهیزات و اموزش آن یک علمیه که دنیا روش سرمایه گذاری میکنه و بعد کار و تولید ولی در کشور ما همیشه به ایمنی به عنوان بازیچه نگاه میکنن.ضربش رو هم همیشه میخوره
ایمنی و تجهیزات و اموزش یک علمیه که دنیا روش سرمایه گذاری میکنه و بعد کار و تولید ولی در کشور ما همیشه به ایمنی به عنوان بازیچه نگاه میکنن.ضربش رو هم همیشه میخوره
240 میلیارد تومان