1_تو بازی بچه ها نوعی هیجان ودستپاچه گی مشاهده می شد.
2_نبود برنامه وتاکتیک مشخصی برای جبران گل خورده،چیزی که همیشه توتیم ملی همیشه مشهود بوده وهست.
3_مهمترین عامل رو می توان به خلاء جدی در بازی کردن با تیم های معتبر وصاحب سبک اشاره کرد که با وضعیت کشور وهزینه های برگزاری چنین بازی های عدم برگزاری این بازی ها کاملا قابل قابل درکه ولی این یه واقعیته تنها تیم فوتبال حرفه ای که بهش خوردیم ژاپن بود واینم نتیجش.....
خلاصه کلام اینکه باید به استعداد یابی فوتبال در نقاط محروم و دوردست توجه ویژه کرد واگه قراره مربی صاحب سبک بگیریم برای تیم های پایه باشه.
فدراسیون می خواست کی روش را له کند که کرد . کی روش فرمانبر نبود و مستقل عمل می کرد و درصد مسئولین فدراسیون را هم نمیداد . من می دانستم که چنین می شود . بازی با ژاپن بازی معلولین بود با تیمی که بازی های قبلی خود را به سختی برده بود . این همان بلایی بود که سر پروین آوردند و تیم ایران سه صفرباخت . رد و بند های کثیف در فدراسیون سری دراز دارد که مثنوی 70 من کاغذ می خواهد . هیچکدام از بازیکنان مثل همیشه نبودند . به این بازی کنان یوزهای ایرانی لقب داده بودند
سلام من باخت به چشم داور میبینم که خطاهای 50 50 را به نفع ژاپن می گرفت و این باعث به هم ریختن تمرکز بچهها بود تو گل اول کاملا مشهود بود که بچهها نگاهشان به تصمیم داور بود
هیچ اشتباهی از داور ندبدیم .ومطمعن باشید این اعتراضات بازیکنان به داوری فقط از طریق خود کیروش به بازیکنان القا شده..8ساله فقط داریم میرنبم زیر توپ فوتبال ابران بشدت دفاعی و نتیجه گرا شده.
سلام :به نظرمن داورمسابقه ایران وژاپن نتیجه این بازی رارقم زد چون ژاپن تواین جام درمقابل تیمهای دیگه نتوانسته بود به این راحتی درمقابل تیمی برنده بشه وهم تیم ایران تاحالا درمقابل تیمهای دیگه اینقدربه راحتی دروازهاش بازنشده بود:داوربازیکنان ایران راعصبی کرد!
همش میگیم اگر .... اما .... داور بد بود .. زمین کج بود ... ولی بهتره قبول کنیم بضاعت و توانایی تیم در همین حد بود و پیروزی جلوی تیم های ضعیف مثل یمن یا پیروزی مقابل تیم های نه چندان مطرح مثل ویتنام .... و... باعث ایجاد غرور احمقانه ای شده بود که موجب بالا رفتن بیش از اندازه توقعات شده بود .قبول کنیم که هنوز خیلی باید کار کنیم و خیلی عقب هستیم .....
اول از همه ایران به دعوای دو سرمربی خارج حاضر در ایران باخت دوم تیم ملی باید اسکلت اصلی تیم موفق لیگ و باشگاههای آسیا یعنی پرسپولیس را حفظ میکرد که متاسفانه نشد بهترین بازیکنان را در اختیار داشت ولی انسجام نداشت
2_نبود برنامه وتاکتیک مشخصی برای جبران گل خورده،چیزی که همیشه توتیم ملی همیشه مشهود بوده وهست.
3_مهمترین عامل رو می توان به خلاء جدی در بازی کردن با تیم های معتبر وصاحب سبک اشاره کرد که با وضعیت کشور وهزینه های برگزاری چنین بازی های عدم برگزاری این بازی ها کاملا قابل قابل درکه ولی این یه واقعیته تنها تیم فوتبال حرفه ای که بهش خوردیم ژاپن بود واینم نتیجش.....
خلاصه کلام اینکه باید به استعداد یابی فوتبال در نقاط محروم و دوردست توجه ویژه کرد واگه قراره مربی صاحب سبک بگیریم برای تیم های پایه باشه.