باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد امیرحسینی - سرمقاله‌ها و یادداشت‌های سیاسی روزنامه‌های امروز به موضوعاتی ازجمله توصیه‌های رهبر معظم انقلاب به استانداران، مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا، قاچاق سوخت و برخی مسائل دیگر پرداخته‌اند.

کیهان

عباس شمسعلی در یادداشتی در زونامه کیهان با عنوان «خنجر از پشت» نوشته است: شاید زمانی اگر سخن از قاچاق سوخت می‌شد در ذهن بسیاری، تصویر برخی مرزنشینان محروم و کم برخوردار با ظرف‌های چند لیتری سوخت در دست نقش می‌بست، اما متاسفانه اکنون با شبکه‌های درهم تنیده و باند‌های گسترده‌ای رو‌به‌رو هستیم که برای خود اسکله اختصاصی قاچاق و کیلومتر‌ها خط لوله انتقال سوخت قاچاق دارند و از راه قاچاق سرمایه کشور و مردم، ثروت‌های افسانه‌ای اندوخته‌اند.

سؤال مهم این است که آیا این حجم از قاچاق سوخت بدون نفوذ در برخی دستگاه‌ها و آلوده کردن برخی افراد در رده‌های مختلف ممکن است یا خیر؟ در این زمینه حداقل نباید این احتمال را نادیده گرفت.

وقتی سخن از ضربه چندین میلیارد دلاری قاچاقچیان سوخت به اقتصاد کشور و زندگی مردم آن هم در این شرایط خطیر اقتصادی می‌شود، دیگر مماشات یا تمسک به قوانین غیر‌مؤثر از جمله جریمه و توقیف اموال قاچاقچیان نمی‌تواند کمکی به بازدارندگی در این حوزه نماید.

اگر باور داشته باشیم که کار قاچاقچیان سوخت در زمان جنگ اقتصادی به طور یقین همراهی و همکاری با دشمن برای آسیب زدن به کشور است باید با این خائنان گردن‌کلفتی که ملت و کشور خود را به دشمن فروخته‌اند همان کاری را کرد که با خائنان و جاسوسان دشمن در جنگ نظامی می‌کنند.

آرمان امروز

عبدالرضا فرجی راد در یادداشتی در روزنامه آرمان امروز با عنوان «فراز و نشیب مذاکرات» نوشته است: این نگرانی که مذاکرات ایران و آمریکا قطع شود و به اتمام برسد و تنش‌ها و تحریم‌های جدید شروع شود، به نظر می‌رسد الآن خیلی جای بحث ندارد. فکر می‌کنم راه جایگزین یا طرح موقتی پیدا شود که اجازه ندهد مذاکرات به بن‌بست برسد. هنوز روی مسأله اصلی و پایه توافق نشده؛ که غنی‌سازی در ایران است؛ بنابراین مذاکره زمان می‌برد و ممکن است پنج-شش هفته تا پایان خرداد و شاید هم تیر ماه ادامه پیدا کند و باید صبور بود تا ببینیم چه می‌شود. از سوی دیگر ترامپ در کلامش بزرگ‌نمایی می‌کند و از سوی دیگر، ایران با دقت در حال بررسی مسائل موجود است. در دور پنجم مذاکرات در رم، هم ایران و هم آمریکا بر مواضع خود پافشاری می‌کردند. در این میان، طرف عمانی طرحی را روی میز گذاشت که مورد توجه هر دو طرف قرار گرفت.

عراقچی اعلام کرده که در حال بررسی هستیم. این سخن نشان می‌دهد نکات مثبتی در طرح عمانی‌ها وجود دارد که قابل بررسی است. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها نیز آن را بررسی کرده‌اند؛ چراکه ترامپ سخنانی نسبتا مثبت مطرح را کرده است؛ هرچند که باز هم می‌گویم که او همواره در بیان مطالب دچار بزرگ‌نمایی است.

اعتماد

مجید سروند در یادداشتی با عنوان «گفتمان وفاق و ضرورت پلورالیزم» در روزنامه اعتماد نوشت: گفتمان «وفاق» را می‌توان یکی دیگر از رویکرد‌ها و راهکار‌هایی دانست که در واکنش به چالش‌ها و بحران‌های کشور شکل گرفته و امید به رفع مشکلات موجود دارد. لذا، وفاق را می‌توان پدیده‌ای در حال آزمایش تلقی کرد که هنوز نتیجه نهایی آن مشخص نیست؛ گرچه نشانه‌هایی از پیامد‌های مثبت و منفی آن هم‌اکنون نیز قابل مشاهده است.

دولت باید زمان و انرژی خود را صرف تعامل با گروه‌ها و افرادی کند که دغدغه حل مشکلات واقعی کشور را دارند، نه تندرو‌هایی که تنها به دنبال قدرت‌طلبی و تحمیل دیدگاه‌های خود هستند. ازهمین‌رو، گفتمان وفاق باید دال مرکزی خود را بر پایه پلورالیزم بنا نهد. پذیرش تکثر، پیش‌شرط تحقق گفت‌و‌گو، مدارا و همکاری متقابل است؛ مولفه‌هایی که می‌توانند زمینه‌ساز تصمیم‌گیری‌های مشترک و قاطع در مواجهه با بحران‌های مزمن کشور باشند. این هدف آن‌چنان بنیادی و حیاتی است که تحقق نیافتن آن، پس از تلاش کافی، توجیهی برای ادامه مسیر باقی نمی‌گذارد و مسوولیت ناکامی را متوجه کسانی می‌سازد که به‌جای یاری‌رسانی به این پروژه مهم ملی، در مسیر آن سنگ‌اندازی کرده‌اند.

جوان

سیدعبدالله متولیان در یادداشتی در روزنامه جوان با عنوان «خدمت کنید تا ماندگار شوید» نوشته است: مقام معظم رهبری در دیدار اخیر با استانداران کشور، نقش حیاتی آنان را چنین تبیین کردند: «مردم باید وجود شما را لمس کنند، استاندار، مدیر پشت میزنشین نیست، فرمانده میدان عمل است.

این سخن، راهبردی بنیادین برای مدیریت استانی است، مدیریتی که در شرایط جنگ روانی دشمن، نه‌تنها موجب تقویت وحدت ملی، بلکه زمینه‌ساز امیدآفرینی و پیشرفت می‌شود.

استاندارانی که امروز با رویکرد جهادی و مردمی عمل کنند، نامشان در تاریخ به‌عنوان معماران اعتماد و پیشرفت ثبت خواهد شد. همان‌گونه که مقام معظم رهبری تأکید کردند: «خدمت کنید تا ماندگار شوید.

فرهیختگان

زهرا طیبی در یادداشتی با عنوان «آداب استانداری» در روزنامه فرهیختگان نوشت: در میان مسئولان رده‌بالا و سطح بالای کشوری، استانداران ازجمله مقامات مسئولی هستند که می‌توانند به راحتی بستر ارتباط مستقیم با مردم را فراهم کنند و از آنجایی که امکان رسیدگی و حل مشکلات مردم را دارند، می‌توانند نقش مهمی در افزایش رضایت عمومی مردم استان و کم کردن مشکلات مردم در حوزه‌های مختلف داشته باشند. البته تمام این اهداف با این شرط محقق می‌شود که درک درستی از میزان اثرگذاری جایگاه استانداران و اهمیت آن برای مردم وجود داشته باشد. رهبر انقلاب با نگاه به این جایگاه مهم و اثرگذار، روز گذشته در جریان دیدار با جمعی از استانداران، توصیه‌های مهمی خطاب به آنها مطرح کردند که علاوه بر اینکه کارویژه چهارچوب‌داری در اختیار استانداران قرار می‌دهد، در سطوح کلان‌تر و در جایگاه‌های مدیرانی که با مردم در ارتباطند نیز صدق می‌کند و قابلیت اجرا دارد که در زمره مهم‌ترین آنها لزوم توجه به مردم‌گرایی و اجتناب از ورود به تجارت‌های اقتصادی شخصی در دوران مسئولیت است.

وطن امروز

رضا رحمتی در گزارشی در روزنامه وطن امروز با عنوان «راز تغییر نفیو» نوشته است: چرا ریچارد نفیو، به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نظریه‌پردازان حوزه تحریم، موضع خود را تا این اندازه دگرگون کرده است؟ پاسخ این پرسش را باید در ۲ حوزه جست‌و‌جو کرد: نخست، ناکامی آمریکا در دستیابی به هدف استراتژیک خود مبنی بر کشاندن ایران پای میز مذاکره از طریق فشار حداکثری و دوم، موفقیت ایران در تغییر موازنه شناختی و ادراکی در تعامل با بازیگران بین‌المللی. دولت ترامپ آمیزه‌ای از سخت‌ترین رویکرد‌ها علیه ایران بوده است. هم در دوره اول و هم دوم. پس از خروج از برجام در سال ۲۰۱۸ با اجرای سیاست «فشار حداکثری»، تصور می‌کرد می‌تواند ظرف مدت کوتاهی، ایران را به فروپاشی داخلی نزدیک کند یا حتی کاملا به زانو درآورد.

در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش، ترامپ تصمیم گرفت سیاست ۲ ستونی تهدید و مذاکره یا همان چماق و هویج را به صورت عملی پیش ببرد. از همین رو تحریم‌های بسیاری علیه ایران اعمال کرد و از سوی دیگر تاکنون ۵ دور مذاکره فشرده با ایران انجام داده است. در این میان ایران با اتخاذ سیاست «صبر فعالانه»، نه‌تنها در برابر این فشار مقاومت کرد بلکه با اجرای گام‌های متقابل هسته‌ای، به آمریکا نشان داد سیاست فشار بدون ارائه مشوق سیاسی، کارکرد ندارد. همزمان، ایران با اعلام هدف‌گیری دقیق مواضع نظامی آمریکا در عین اجتناب از جنگ تمام‌عیار، نشان داد قدرت بازدارندگی واقعی دارد. نفیو با جابه‌جایی ادبیاتش از «آخرین شانس ایران» به «فرصت طلایی ترامپ»، در حال نمایش محدودیت‌های آمریکا در تعامل با ایران است. همچنین تلویحا این موضوع مخابره می‌شود که این واشنگتن است که باید به فکر زمان‌بندی دیپلماتیک خود باشد، پیش از آنکه معادلات منطقه‌ای و جهانی به شکلی کامل از کنترلش خارج شوند.

ایران

محمد محسن فایضی در یادداشتی در روزنامه ایران با عنوان «هزینه جنگ ۶۰۰ روزه برای اسرائیل» نوشت: ششصد روز از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ گذشته است و هنوز آتش برپاشده از دستور آغاز طوفان‌الاقصی از سوی محمد ضیف خاموش نشده و نبرد میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها در جریان است. آتشی که طولانی‌ترین نبرد تاریخ مسأله فلسطین را به نام خود ثبت کرده است.

روزنامه عبری کالکالیست به همین بهانه پرونده‌ای از آمار و ارقام از این نبرد طولانی منتشر کرده است. براساس این گزارش ۶۰۰ روز جنگ ۱۴۲ میلیارد شکل (۴۰ میلیارد دلار) هزینه داشته است.

مقاله دیگری به آمار مجروحان تحت مراقبت بخش توانبخشی پرداخته است. حدود ۱۷ هزار نفر در این جنگ به آمار مجروحین نیاز به توانبخشی (قطع عضو یا مشکلات روانی) افزوده شده و پیش‌بینی می‌شود با حساب ۶۲ هزار عضو پیش از ۷ اکتبر مرکز توانبخشی، در سال ۲۰۲۸ تعداد اعضا به ۱۰۰ هزار نفر برسد. رقمی که برای ارتش اسرائیل بسیار زیاد و پرهزینه است.

اسرائیل با استفاده از کمک‌های امریکا، پشتوانه طلا در بانک مرکزی، بالا بردن نرخ بهره، مالیات و... اقتصاد خود را در جنگ طولانی مدت تا حدودی کنترل کند و با بحران روبه‌رو نشود، اما هزینه‌های بالای ۶۰۰ روز جنگ و پیامد‌های آن در سال‌های آتی نمایان‌تر خواهد شد.