
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی- یک مطالعه جدید احتمال عبور یک ستاره از نزدیکی منظومه شمسی ما را نشان میدهد که میتواند باعث اختلالات جدی در مدار سیارات و حتی برخورد احتمالی با زمین شود.
در حالی که ستارهشناسان بر روی برخوردی دوردست بین کهکشان راه شیری و کهکشان آندرومدا یا سرنوشت زمین پس از بلعیده شدن توسط خورشید در حال گسترش در میلیاردها سال آینده متمرکز شدهاند، این مطالعه نشان میدهد که محتملترین خطر ممکن است از سوی یک ستاره در حال عبور باشد که هنوز ناشناخته مانده است.
این مطالعه توسط محققان ناتان کیپ از موسسه علوم سیارهای در آیووا و شان ریموند از دانشگاه بوردو در فرانسه انجام شد که با استفاده از هزاران شبیهسازی کامپیوتری، تأثیر عبور ستارگان از کنار منظومه شمسی را بر پایداری آن بررسی کردند.
نتایج نشان داد که این ستارهها - که در دورههای زمانی طولانی از نزدیکی منظومه شمسی عبور میکنند - ممکن است اختلالات قابل توجهی در مدار سیارات ایجاد کنند، فراتر از آنچه مدلهای قبلی تخمین زده بودند.
طبق این مطالعه، برخی از سیارات ممکن است در نتیجه این اثر، تعادل مداری خود را از دست بدهند، به طوری که احتمال ورود پلوتو به مداری آشفته در عرض ۵ میلیارد سال، ۵ درصد افزایش مییابد. در مورد عطارد، احتمال از دست دادن پایداری مداری آن بین ۵۰ تا ۸۰ درصد است.
این شبیهسازی احتمال خروج مریخ از منظومه شمسی یا برخورد آن با جرم دیگری را ۰.۳ درصد پیشبینی میکند، در حالی که این احتمال برای زمین ۰.۲ درصد است که درصد کمی است، اما بالاتر از تخمین قبلی دانشمندان است.
کیپ خاطرنشان کرد که عبور ستارهها ممکن است مسئول تغییرات قبلی در مدار زمین بوده باشد، زیرا مطالعهای که قبلاً توسط او منتشر شده بود، نشان میداد که عبور یک ستاره حدود ۳ میلیون سال پیش بر مدار سیاره ما تأثیر گذاشته است.
با وجود این ارقام چشمگیر، محققان تأکید کردند که این سناریوها همچنان بعید هستند. ریموند به نیوساینتیست گفت: «آنچه ما مطالعه کردیم، سناریوهای معمولی بود که طی میلیاردها سال رخ میدهند، جایی که ستارهها به صورت دورهای از کنار خورشید عبور میکنند.»
رنو مالهوترا، دانشمند سیارهشناس در دانشگاه آریزونا، به ساینس نیوز گفت: «درک این که پایداری منظومه شمسی در مواجهه با هرج و مرج کیهانی چقدر شکننده است، کمی ترسناک است.»
این مطالعه در مجله Icarus منتشر شده است.
منبع: ایندیپندنت