مردم استان سمنان در روزی که به نام علمدار دشت کربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع) مزین است، عزادار و سوگوارند.

در شب و روز نهم محرم، دیار سمنان، غرق در آوای واحدی از ارادت و وفاداری به سالار عطشان کربلا شد؛ آیین‌هایی که پیوند مردمان این خطه با مکتب ابالفضل(ع) و امام حسین(ع) را در قالب جلوه‌هایی هنرمندانه و عاشقانه به تصویر کشید.

 جلوه‌های دلدادگی سمنانی‌ها

با بیرق‌هایی سیاه و علم‌هایی که در دست نوجوانان و جوانان ایستاده بود، سمنانی‌ها شور و اخلاص خویش در سوگ حضرت عباس(ع) را نشان دادند؛ ایستادگی‌شان یادآور روح آزادگی و فداکاری آن قمر بنی‌هاشم بود 

این جلوه‌ها نه تنها یک مراسم عادی، بلکه پویش همگانی‌ بود برای ارج‌نهادن به اصول حقیقت، وفا و انسانیت که حضار میدان تاسوعا را یاران حسین (ع) در زمان حاضر نمود .

 آیین‌های کهن و ملی‌ ثبت‌شده

سمنان با آیین‌های سنتی ویژه تاسوعا همچون نخل‌گردانی، چل‌چلا، "یا عباس یا عباس"، سنگ‌زنی و... که میراث تاریخی خطه‌اند، سال به سال ثابت کرد که این آیین‌ها فقط نماد عزاداری نیستند، بلکه تابلوی ارزش‌ها و اعتقادات ملی این سرزمین‌اند 

در نهمین روز از دهه اول محرم، سمنان منقلب شد؛ دشت خشک خیابان‌ها، بارانی شد از نوحه و سینه‌زنی. جوانمردانی با علم‌هایی سرافراز و چشمانی اشک‌بار، به یاد عباس علمدار کربلا، فریاد یا عباس سر دادند؛ فریادی که به‌سان نور امید در تاریکی ظلمت زمان، دل‌های مشتاق را به هم پیوند زد.

نخل‌های عزاداری، سنگ‌زنی‌ها و چل‌چلا، نه‌تنها آیین بلکه رقص اصالت‌اند؛ رقصی که در آن هر گام، یادآور رشادت و آزادگی قهرمانانی‌ست که دین را به یقین و جان فدا کردند. و در کنار این همه ارادت، دستگاه‌های خدماتی بی‌وقفه در حال تلاش بودند تا سفر معنوی محبان خاندان نبوت، با آرامش و امنیت محض برگزار شود.

در کوچه‌پس‌کوچه‌های سمنان، هر خانه حسینیه‌ای‌ست و هر دل، محرمی‌ترین قاب عاشقی. بانوان با چادرهای مشکی و کودکان با سربندهایی که نام عباس و حسین بر آن نقش بسته، در صفوف منظم عزاداری، شعر حضور می‌سرایند.

نوای «وا عباسا» از گلدسته‌های حسینیه پهن می‌شود بر کویر داغ دل‌ها، و نوحه‌خوانان با صدایی لرزان، روضه‌ی تشنگی و غربت کربلا را بازمی‌سرایند.

در غروب تاسوعا، سمنان آرام نیست؛ اینجا شب، بیدار است و دل‌ها در تپش شب عاشورا، از کربلا تا این خاک جاری‌اند.

چای نذری در دست پیرمردی که سال‌هاست با دستان پینه‌بسته‌اش خادمی می‌کند، طعم خاصی دارد؛ طعم معرفت.

و باز در هر تک‌تک این صحنه‌ها، رد پای نگاهی‌ست که تا کربلا رفته و از آنجا تا افلاک، پیام عشق حسین (ع) را با خود دارد.

سمنان؛ این دیار دیندارانِ مسئول، دوباره اثبات کرد که هر گوشه‌اش، عطر عاشورا را به دوسوی افق می‌فرستد؛ و هر نَفَسُ‌اش، بیعتی‌ست دوباره با آرمان حماسی کربلا.

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.