
باشگاه خبرنگاران جوان - بهروز کریمیپس از بازدید از ساختمان شیشهای صداوسیما، با ابراز شگفتی از حجم ویرانیها پیشنهاد داد این ساختمان بدون هیچ تغییری بهعنوان نماد و موزهای از مقاومت و ایثار اهالی رسانه حفظ شود. او تأکید کرد که آیندگان لازم است واقعیت آسیبها و رشادتهای رخداده در این مکان را با چشم خود ببینند.
وی افزود: دیدن اینجا برایم بسیار عجیب و تکاندهنده بود. با توجه به اخبار، تصور میکردم خرابیها محدود و کوچک باشد، اما واقعیت، حجم عظیمی از ویرانی و فلزهای مچالهشده را پیش رویم قرار داد. نمیتوانم تصور کنم افرادی که همان لحظه، در این ساختمانها بودند و موج انفجار حتی فلز را خم کرده، چه وضعیتی را تجربه کردهاند.
وی افزود: مردم شرایط اینجا را ندیدهاند. حتی اگر خودم بخواهم برای دیگران توضیح بدهم، شاید باورشان نشود چون واقعیت رخدادها در این ساختمان، اساساً قابلباور نیست. پیشازاین، بارها به این ساختمان آمده بودم و اکنون احساساتم نسبت به آن قابل بیان نیست.
کریمی اظهار کرد: باور دارم این ساختمان باید دقیقاً به همین شکل باقی بماند و هیچ دستی به آن نخورد، حتی نباید زمین آن جارو شود؛ باید مثل موزه آن را حفظ کرد تا آیندگان ببینند که در این مکان چه اتفاقی برای اهالی رسانه رخ داد و به چه اتهامی چنین فاجعهای اتفاق افتاد؟ چراکه این افراد اسلحه به دست نداشتند و شغلشان فقط روایت و اطلاعرسانی بود.
این هنرمند پیشکسوت خاطرنشان کرد: ویرانی چنین بنای خبری برایم بسیار عجیب و ناراحتکننده است.
وی با اشاره به نقش هنرمندان، بیان داشت: هنرمندان باید در همین فضا و در همین ویرانه، اجراهایی شاد و نمایشی بدون کمترین تغییر برگزار کنند تا مخاطب واقعیت را بیپیرایه لمس کند.
کریمیبا قدردانی از عملکرد صداوسیما در جریان جنگ ۱۲ روزه، گفت: انتظار داشتم پسازاین ویرانیها، برنامهها متوقف شود، اما دیدم همکاران چگونه با همان قدرت و زیبایی برنامهها را ادامه دادند. حتی یکی از گزارشگران بیرون از ساختمان با شجاعت به اجرای برنامه پرداخت که نشان از ایثار و تلاش ستودنی این عزیزان دارد.