باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی تبار- به گزارش فارن افرز، دومین دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ با حمله لفظی به متحدان سنتی آمریکا آغاز شده و نشانه‌هایی نگران‌کننده از شکاف در اتحادهای دیرینه بین‌المللی به چشم می‌خورد. ترامپ، متحدان کلیدی ایالات متحده را «سو استفاده‌گر» خوانده و در اظهاراتی جنجالی، رهبران کشورهای دموکراتیک را «ضعیف» و «بازنده» معرفی کرده است؛ در حالی‌که از چهره‌های اقتدارگرا همچون ویکتور اوربان و نایب بوکله به‌عنوان «رهبران بزرگ» تمجید کرده است.

به گزارش فارن افرز، این چرخش در سیاست خارجی آمریکا، حتی در میان دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ نیز بی‌سابقه بوده است. در اقدامی بی‌سابقه، ایالات متحده در فوریه سال جاری میلادی، در کنار روسیه، کره شمالی و بلاروس، به قطعنامه سازمان ملل در محکومیت تجاوز روسیه به اوکراین رأی منفی داد؛ قطعنامه‌ای که توسط متحدان دموکراتیک واشنگتن حمایت شده بود.

از سوی دیگر، دولت ترامپ در حالی درصدد اعمال تعرفه‌های سنگین بر کره جنوبی، ژاپن و کشورهای اروپایی برآمده که همین کشورها نقشی حیاتی در مهار چین ایفا می‌کنند. چنین سیاست‌هایی، به گفته فارن افرز، باعث نگرانی عمیق در میان شرکای آمریکا شده است. در واکنش به تردیدها درباره تداوم «چتر هسته‌ای» آمریکا، کشورهای اروپایی چون فرانسه و بریتانیا وارد گفت‌وگوهایی برای ایجاد بازدارندگی مستقل شده‌اند. حتی کشورهایی مانند کره جنوبی، لهستان و ژاپن نیز شروع به بررسی گزینه‌های هسته‌ای خود کرده‌اند.

به گزارش فارن افرز، سابقه تاریخی چنین اقدامات از سوی یک ابرقدرت بسیار نادر است. در گذشته، کشورهایی همچون بریتانیا با وجود گستردگی امپراتوری‌شان، در مواجهه با هزینه‌های فزاینده قدرت، به اتحادهای استراتژیک با رقبا مانند فرانسه، روسیه و ژاپن روی آوردند تا از «گستره بیش از حد امپراتوری» رهایی یابند.

در مقابل، تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که ایالات متحده در حال تضعیف ساختارهایی است که پس از جنگ جهانی دوم برای حفظ نظم بین‌المللی بنا نهاده بود. ترامپ، بدون ارائه بدیلی معتبر، به مفاهیمی چون «مناطق نفوذ» بازگشته است؛ مدلی که خطر برخورد قدرت‌های بزرگ را افزایش می‌دهد و کشورهایی که در حاشیه این مناطق قرار دارند را به سوی رقابت تسلیحاتی و بی‌ثباتی سوق می‌دهد.

فارن افرز در ادامه می‌نویسد که قدرت در نظام بین‌الملل صرفاً به شمار تانک‌ها و موشک‌ها محدود نمی‌شود؛ بلکه اعتبار، ظرفیت حکمرانی، و توانایی بسیج متحدان نیز اهمیت دارد. تجربه شکست آمریکا و شوروی در افغانستان نشان می‌دهد که حتی قدرت‌های بزرگ، در صورت از دست دادن اعتماد متحدان، آسیب‌پذیر خواهند شد.

در نهایت، به گزارش فارن افرز، در دورانی که چین، روسیه و دیگر بازیگران در حال افزایش نفوذ خود هستند، ایالات متحده با از میان بردن اتحادهایی که دهه‌ها پایه قدرت آن بودند، در حال تضعیف جایگاه جهانی خود است. اگر این روند ادامه یابد، آمریکا نه تنها در انزوا قرار خواهد گرفت، بلکه با چالش‌هایی مواجه خواهد شد که حتی قدرت نظامی نیز قادر به رفع آن نخواهد بود.