
باشگاه خبرنگاران جوان؛ اعظم پورکند - سازمان پزشکان برای حقوق بشر اسرائیل (PHRI) در ژوئیه ۲۰۲۵ گزارشی منتشر کرده است و به بررسی نظاممند حملات اسرائیل به زیرساختهای بهداشتی و زندگی در غزه میپردازد و نتیجه میگیرد که این اقدامات مطابق با تعریف کنوانسیون نسلکشی مصوب ۱۹۴۸، مصداق نسلکشی است.
گزارش با تمرکز بر حق سلامت، به تحلیل سه بخش اصلی از ماده دوم این کنوانسیون میپردازد: کشتن مردم (بند الف)، وارد آوردن آسیبهای جدی جسمی یا روانی (بند ب)، و تحمیل عمدی شرایط زندگی برای نابودی فیزیکی مردم (بند ج).
مستندات کنوانسیون نسل کشی به ترتیب زیر است:
- ماده II بند (ج) کنوانسیون نسلکشی: حملات به بیمارستانها، ممانعت از تخلیه پزشکی، و محاصره کمکهای انساندوستانه، شرایطی را ایجاد کرده که بقای فلسطینیان را ناممکن میسازد.
- ماده II بند (الف) : کشتار غیرنظامیان، بهویژه زنان و کودکان، فراتر از ضرورتهای نظامی است.
- ماده II بند (ب) : آسیبهای روانی و جسمی گسترده، بهویژه بر کودکان و زندانیان، مستند شده است.
در گزارش این نهاد آمده است: غزه از سال ۱۹۴۸ تحت اشغال و محاصره اسرائیل بوده و سیستم بهداشتی آن بهطور سیستماتیک تضعیف شده است. پیش از جنگ اکتبر ۲۰۲۳، غزه تنها ۱.۲ تخت بیمارستانی به ازای هر ۱۰۰۰ نفر داشت و کمبود دارو و تجهیزات حیاتی شدید بود. پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل حملات گستردهای را علیه غزه آغاز کرد که منجر به فروپاشی کامل سیستم بهداشتی و مرگ دهها هزار غیرنظامی شد.
سیستم بهداشتی غزه که پیش از این نیز به دلیل محاصره ۱۶ ساله ضعیف بود، پس از اکتبر ۲۰۲۳ به طور سیستماتیک نابود شد. حملات مستقیم به بیمارستانها، محاصره تأمین سوخت و دارو، و بازداشت یا کشتن کادر پزشکی، بقای این سیستم را ناممکن کرد. برای مثال:
بیمارستان الشفا، بزرگترین مرکز درمانی غزه، در مارس ۲۰۲۴ پس از یک محاصره دو هفتهای به کلی تخریب شد. نیروهای اسرائیلی با ورود به آن، صدها بیمار و پناهنده را مجبور به تخلیه کردند و دستکم ۸۰ جسد در محوطه آن یافت شد که برخی با دستان بسته بودند.
بیمارستان اندونزی و کمال عدوان در شمال غزه طی محاصرههای متعدد غیرقابل استفاده شدند. در دسامبر ۲۰۲۴، یک یورش نظامی به بیمارستان کمال عدوان منجر به کشته شدن شماری از بیماران و بازداشت ۴۴ نفر از کادر درمان شد.
بیمارستان ترکی-فلسطینی، تنها مرکز تخصصی سرطان در غزه، در مارس ۲۰۲۵ کاملاً ویران شد و بیش از ۱۱،۰۰۰ بیمار سرطانی را بدون درمان رها کرد.
جنگ غزه سیستم بهداشتی را به طور کامل تخریب کرده است. طبق این گزارش بیمارستانها، کلینیکها، و کادر پزشکی بهطور سیستماتیک هدف قرار گرفتند. تا ژوئیه ۲۰۲۵، بیش از ۱،۵۸۰ کارمند بهداشتی کشته و صدها نفر بازداشت شدند و تنها ۱۴ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان غزه بهصورت جزئی فعال بودند.
بیش از ۵۷،۰۰۰ فلسطینی مستقیماً کشته و ۱۴۰،۰۰۰ زخمی شدند. تخمینها با احتساب مرگهای غیرمستقیم، تعداد قربانیان را نزدیک به ۱۰۰،۰۰۰ نفر نشان میدهد. این در حالی است که هزاران نفر قطع عضو شدهاند و سیستم بهداشتی قادر به ارائه خدمات ضروری مانند دیالیز و درمان سرطان نیست.
قحطی و سوءتغذیه: بر اساس گزارشهای سازمان ملل، تا ژوئیه ۲۰۲۵، نیمی از جمعیت غزه با ناامنی غذایی شدید روبرو بودند. بیش از ۵,۰۰۰ کودک در ماه مه ۲۰۲۵ به سوءتغذیه حاد مبتلا شدند.
شیوع بیماریها: قطع برق و تخریب سیستم فاضلاب، شیوع هپاتیت A، مننژیت و عفونتهای پوستی را افزایش داد. در اوت ۲۰۲۴، اولین مورد فلج اطفال در غزه پس از ۲۰ سال گزارش شد.
بحران سلامت روان: بررسیها نشان میدهد که ۹۷درصد از دانشجویان پزشکی غزه علائم افسردگی و ۶۳درصد نشانههای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دارند.
در نهایت، محاصره کامل باعث قحطی و کمبود آب آشامیدنی شد. بیش از ۹۰درصد خانهها تخریب یا آسیب دیدهاند. سیستمهای آموزشی و بهداشت محیطی نابود شدهاند و بیماریهای عفونی مانند فلج اطفال شیوع یافتهاند.
قصد نسلکشی
اظهارات مقامات اسرائیلی مانند بنیامین نتانیاهو و یوآو گالانت، همراه با الگوی حملات، نشاندهنده قصد عمدی برای نابودی فلسطینیان است. دادگاه بینالمللی دادگستری در ژانویه ۲۰۲۴ هشدار داد که خطر نسلکشی محتمل است، اما اسرائیل به اقدامات خود ادامه داد.
نقض قوانین بینالمللی: حمله به بیمارستانها و ممانعت از کمکهای انساندوستانه، نقض آشکار کنوانسیونهای ژنو است. با این حال، PHRI تأکید میکند که این اقدامات در چارچوب یک برنامه کلی برای نابودی فلسطینیان انجام شده است.
استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح: اسرائیل با بستن مرزهای رفح و کریم ش alom، ورود غذا و دارو را مسدود کرد. حتی طرحهای به ظاهر انساندوستانه مانند "بنیاد انساندوستی غزه" (GHF) به نقض حقوق بشر منجر شد؛ زیرا نیروهای اسرائیلی به فلسطینیانی که برای دریافت غذا صف کشیده بودند، شلیک کردند.
نقش دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ): در ژانویه ۲۰۲۴، ICJ با صدور دستورات موقت، اسرائیل را ملزم به توقف اقدامات نسلکشی کرد، اما اسرائیل به نقض خود ادامه داد. این بیاعتنایی، نشانهای از قصد عمدی برای نابودی است.
پزشکان برای حقوق بشر اسرائیل PHRI از جامعه بینالمللی میخواهد برای توقف این نسلکشی اقدام کند و بر ضرورت پاسخگویی اسرائیل تأکید دارد. این گزارش نهتنها یک سند حقوقی، بلکه فریادی برای بسیج جهانی در دفاع از حقوق بشر است.