باشگاه خبرنگاران جوان - احمد سبحانی سفیر پیشین ایران در ونزوئلا با اشاره به وضعیت این کشور در رابطه با آمریکا بیان کرد: از زمانی که آقای هوگو چاوز به قدرت رسید، آمریکایی‌ها هر نوع اقدامی را که در توان داشتند، به تمام شیوه‌های ممکن برای سرنگونی این دولت به کار بستند، اما موفق نشدند. نهضت آقای چاوز تا به امروز ادامه یافته است. اکنون، آن‌ها دیگر از حربه‌هایی مانند حقوق بشر استفاده نمی‌کنند و آن دستکش مخملی را کنار گذاشته و مشت چدنی خود را نمایان ساخته‌اند. حرکت ناوهای آمریکایی به سمت ونزوئلا و تعیین جایزه ۵۰ میلیون دلاری برای دستگیری یک رئیس‌جمهور قانونی، اقدامی است که با هیچ‌یک از معیارهای بین‌المللی همخوانی ندارد. اما آمریکای مغرور که خود را صاحب دنیا می‌پندارد، همگان را تحقیر می‌کند. شاهد بودیم که اروپایی‌ها را تحقیر کرد، به سرزمین کشورهای دیگر دست‌درازی می‌کند و آن را متعلق به خود می‌داند و امروز نیز با ناوهای خود قصد دارد ونزوئلا را تهدید کند. طبیعی است که ونزوئلا مانند برخی کشورها نیست که عقب‌نشینی کند؛ این کشور به بسیج مردمی اقدام کرده است و این لقمه‌ای نیست که به آسانی از گلوی آمریکا پایین برود.
وی ادامه داد: ترامپ به دنبال رویکردی شبیه به کشتی آمریکایی است که در آن مبارزان به جای وارد کردن مشت‌های واقعی، به صورت نمایشی برای کسب امتیاز تلاش می‌کنند. او قصد قدرت‌نمایی دارد و هر کجا با یک برخورد محکم مواجه شود، بلافاصله عقب‌نشینی می‌کند. در جنگ دوازده‌روزه علیه ما، روز پنجم وقتی پیشنهاد آتش‌بس مطرح شد، او گفت: «چرا باید آتش‌بس داشته باشیم؟ زیرا اسرائیل قوی است.» اما زمانی که آن‌ها ضربه خوردند، بلافاصله درخواست آتش‌بس کردند. علی‌رغم آنکه ضربه نهایی را ما به آمریکا و اسرائیل وارد کردیم، آن‌ها هیچ اقدامی نتوانستند انجام دهند. اکنون نیز بیشتر مشغول بلوف زدن است. من بعید می‌دانم که بتواند اقدام مؤثری صورت دهد. آن‌ها هر اقدامی را که توانسته‌اند، انجام داده‌اند و هر کاری را که انجام نداده‌اند، به دلیل عدم توانایی‌شان بوده است.
سبحانی درباره منافع ونزوئلا برای آمریکا گفت: یک بحث به خود دولت مستقل ونزوئلا و مواضع آن بازمی‌گردد و بحث دیگر، ابعاد جهانی آن است. ملاحظه کنید پس از درگیری روسیه و اوکراین و تحریم‌هایی که علیه روسیه وضع شد، اروپا دیگر نتوانست نفت ارزان آن کشور را تأمین کند. قیمت نفت افزایش یافت و روس‌ها از این وضعیت منتفع شدند و نفت خود را با تخفیف به چین و هند فروختند. ونزوئلا نیز مانند ایران، نفت خود را به چین و هند می‌فروشد. در یک چارچوب بزرگتر و جهانی، آمریکا به دنبال آن است که با یک اقدام، چندین هدف را پیگیری کند؛ از جمله اینکه بتواند چین را از نفت ارزان‌تر و یک منبع انرژی مطمئن محروم سازد. ایده‌آل آن‌ها این است که بتوانند «مادورو» را بربایند. آن‌ها قبلاً نیز این کار را انجام داده‌اند؛ حدود ۲۴ سال پیش «نوریه‌گا» را در پاناما ربودند. «مواد مخدر» اسم رمز جدید آن‌هاست. پیش از این، از عنوان «حقوق بشر» استفاده می‌کردند، اما در این زمینه رسوا شده‌اند. دیوان کیفری بین‌المللی نتانیاهو را به عنوان مجرم تحت تعقیب قرار داده، اما آمریکایی‌ها در مقابل، قضات دیوان را تحریم کرده‌اند. بنابراین، دیگر نمی‌توانند در مورد حقوق بشر سخنی بگویند.آن‌ها این بهانه را مطرح کرده‌اند که در ونزوئلا قاچاق مواد مخدر صورت می‌گیرد و مدعی شده‌اند که گروهی به نام «خورشیدها» در این زمینه فعالیت می‌کنند که ونزوئلایی‌ها نیز در آن دخیل هستند. این اسم رمز جدیدی برای مداخله است.ولی همان‌طور که عرض کردم، ونزوئلا کشوری نیست که بخواهد عقب‌نشینی کند. آن‌ها اعلام مقاومت کرده و اقدام به بسیج عمومی مردم نموده‌اند. با توجه به گستردگی سرزمین ونزوئلا، آمریکایی‌ها اگر با مقاومت جدی مواجه شوند، عقب‌نشینی خواهند کرد. با این حال، فعلاً تهدیدات را افزایش داده و با حضور نظامی در منطقه، فشارها را بیشتر کرده‌اند. اگرچه کشورهای قدرتمند و بزرگی مانند مکزیک و همسایگانش این اقدام را محکوم کرده‌اند، اما آمریکایی‌ها فعلاً می‌گویند: «هرکس زور دارد، حق هم دارد.» امیدوارم که در اینجا نیز شکست بخورند.
