
باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - آلودگی ناشی از فعالیت کارخانههای سیمان. این کارخانهها که زمانی نماد توسعه صنعتی لرستان بودند، امروز به یکی از عوامل اصلی تخریب محیطزیست و ایجاد بحرانهای بهداشتی در دورود تبدیل شدهاند.
شهروندی دورودی از نفسهای تنگ مردم میگوید
یک شهروند دورودی در مورد آلودگی مازوت کارخانه سیمان دورود گفت: شهر دورود، پایتخت طبیعت ایران، این روزها زیر سایه سنگین دود و آلودگی ناشی از سوخت مازوت در کارخانه سیمان نفس میکشد.
وی افزود: این آلودگی شدید نهتنها محیط زیست و چشمانداز طبیعی منطقه را تخریب کرده، بلکه مهمتر از آن، جان و سلامت شهروندان دورود را به خطر انداخته و نفسهای مردم را به شماره انداخته است.
وی ادامه داد: این مطالبه جدی و بحق مردم، نیازمند ورود فوری مسئولان و تصمیمگیران استان برای چارهاندیشی و جلوگیری از ادامه روند فعلی است.
تاریخچهای از صنعت و مشکل
کارخانه سیمان دورود از دهه ۱۳۳۰ فعالیت خود را آغاز کرد. در سالهای ابتدایی، حضور این صنعت برای مردم منطقه بهمنزلۀ فرصت اشتغال و رونق اقتصادی بود. اما با گذشت زمان و افزایش ظرفیت تولید، آلایندههای حاصل از این صنعت بهویژه ذرات معلق سیمان کیفیت هوا و خاک را تحت تأثیر قرار دادند. در حالی که فناوریهای نوین صنعت سیمان میتوانند میزان انتشار آلایندهها را بهشدت کاهش دهند، اما بسیاری از خطوط تولید دورود همچنان با تجهیزات قدیمی و فرسوده فعالیت میکنند.
سلامت شهروندان در معرض تهدید
طبق گزارشهای محلی، مشکلات تنفسی، آسم، برونشیت، و حتی افزایش موارد ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی در این منطقه بیش از میانگین کشوری است. کودکان و سالمندان بیش از سایر گروهها آسیب میبینند. پزشکان بارها هشدار دادهاند که استنشاق ذرات ریز سیمان میتواند پیامدهای بلندمدت و برگشتناپذیری برای سلامت ساکنان داشته باشد.
تأثیر بر محیطزیست
ذرات غباری که بر فضای شهر مینشیند، بر پوشش گیاهی اطراف نیز اثر مستقیم دارد. درختان جنگلهای بلوط لرستان، که خود با بحران خشکسالی و آفات مواجهاند، از این آلودگی مضاعف در امان نماندهاند. خاکهای کشاورزی اطراف نیز بهدلیل رسوب ذرات سیمان کیفیت خود را از دست دادهاند و باروری آنها کاهش یافته است. در نتیجه، زندگی روستاییان منطقه که بر کشاورزی و دامپروری تکیه دارد، با مشکلات جدی روبهرو شده است.
مسئولیت اجتماعی و تعهد فراموششده
کارخانه سیمان دورود سالهاست وعدۀ نوسازی خطوط تولید، نصب فیلترهای پیشرفته و کاهش آلایندهها را داده، اما این وعدهها کمتر به عمل رسیده است. در شرایطی که در کشورهای پیشرفته، صنایع ملزم به رعایت استانداردهای سختگیرانه زیستمحیطیاند، در ایران همچنان بسیاری از واحدهای صنعتی با کمترین نظارت ادامه فعالیت میدهند. مردم دورود حق دارند بپرسند: چرا سلامت آنان فدای سود اقتصادی و کوتاهی مدیریتی میشود؟
کارخانه سیمان دورود، بهعنوان یکی از قدیمیترین صنایع لرستان، دیگر نمیتواند تنها از دریچۀ اشتغال و تولید دیده شود. امروز تداوم حیات سالم مردم دورود در گروی تغییر رویکرد این صنعت است. وقت آن رسیده که سیاستگذاران، مدیران صنعتی و نهادهای نظارتی با همفکری و ارادۀ مشترک، پایانی بر این بحران دیرینه بگذارند. سلامت مردم نباید بیش از این قربانی دود و غبار سیمان شود.