
باشگاه خبرنگاران جوان - پریزاد اقبالی - سید جواد حسین نژاد، متخصص بیماران مغز و اعصاب در برنامه تلویزیونی با اشاره به سلامت روان در پیشگیری از استرس بیماران مغز و اعصاب مانند بیماران اماس گفت: مسئله اضطراب و استرس بهویژه در بیماران مبتلا به اماس و بیماریهای مغز و اعصاب، اهمیتی دوچندان دارد. بیشک، زمانی که مغز، مرکز تمام احساسات و واکنشها، درگیر یک بیماری میشود، تأثیرات متقابل بین این دو پدیده غیرقابل انکار است. هرچه سطح اضطراب و استرس در فردی افزایش یابد، احتمال بروز بیماری اماس نیز بیشتر میشود.
او افزود: از سویی دیگر، افرادی که با این بیماری دست و پنجه نرم میکنند، در صورت داشتن اضطراب و استرس کمتر، ممکن است دورههای عود کمتری را تجربه کنند. به راستی، کسانی که بهراحتی با بیماریشان کنار میآیند و آن را میپذیرند، میتوانند از عوارض روانی آن در امان بمانند و در نتیجه، تعداد حملات بعدی به مراتب کاهش یابد. اما در شرایط خاص و بحرانی، این تعادل به سادگی از بین میرود. برای مثال، فردی که در آستانه یک طلاق قرار دارد، یا جوانی که به سربازی اعزام میشود، یا کسی که شغلش را از دست داده و یا عزیزی را از دست داده است، به شدت ممکن است در معرض عود بیماری اماس قرار گیرد.
حسیننژاد اظهار کرد: این بحرانها، بهخصوص در شرایط نظامی و جنگی میتوانند بهعنوان کاتالیزورهایی برای تشدید عوارض بیماری عمل و امید و آرامش را از بیماران سلب کنند. در نهایت، این پیوند عمیق بین سلامت روان و بیماریهای مغز و اعصاب، نیازمند توجه و نگرش دقیقتری است. درک و مدیریت استرس و اضطراب میتواند کلید بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش عوارض بیماریهای پیچیدهای، چون اماس باشد.
او با اشاره به مصرف دوز بالای دارو این بیماران بیان کرد: مسئله دارو در زندگی افرادی که با بیماری اماس دست و پنجه نرم میکنند، موضوعی بسیار حساس و حائز اهمیت است. نخستین نکتهای که باید به آن توجه کرد، ضرورت مصرف دارو به همان شیوه معمول است. افزایش دوز دارو بهویژه در داروهای خوراکی میتواند عوارض جانبی ناخواستهای به همراه داشته باشد و بنابراین، توصیه میشود که بیماران به روال شناختهشده و تجویزی ادامه دهند.
این متخصص مغز و اعصاب یکی از چالشهای جدی بیماری اماس را عدم توجه به تهیه و حمل دارو در سفر دانست و گفت: در هفتههای اخیر، از بیماران زیادی شنیدهام که در حین سفر، به علت اضطراب یا عجله، داروهای خود را به همراه نداشتهاند. این غفلت میتواند عواقب خطرناکی به همراه داشته باشد و احتمال عود بیماری را بهطور چشمگیری افزایش دهد. بنابراین، اگر تصمیم به سفر دارید، حتماً باید داروهای خود را به همراه داشته باشید، بهویژه داروهای خوراکی. قطع مصرف این داروها حتی به مدت دو یا سه هفته میتواند به عود شدید بیماری منجر شود.
او در نگهداری داروهای این بیماران تاکید کرد و ادامه داد: برای داروهای تزریقی، ضروری است که آنها را در ظرف یخ همراه داشته باشید تا از خرابی آنها در طول مسیر جلوگیری شود. همچنین، در مقصد، داروها باید در یخچال نگهداری شوند، در دماهای متعادل و مناسب، نه آنقدر سرد که یخ بزنند و نه آنقدر گرم که کیفیتشان تحت تأثیر قرار گیرد. به یاد داشته باشید که نباید داروها بیشتر از ۲۴ ساعت خارج از یخچال بمانند.
حسیننژاد افزود: بیماری اماس در سکوت و بیصدا آغاز میشود. در این بیماری، سیستم ایمنی فرد بهطور نادرست، مغز و نخاع را هدف حملات خود قرار میدهد و این حملات، واکنشهای التهابی را در درون سیستم عصبی به وجود میآورند که در نهایت به تخریب بخشهایی از این سیستم میانجامد. اماس هیچ تمایزی بین خانمها و آقایان قائل نیست و هر دو گروه را در بر میگیرد. این بیماری مسری نیست و بهطور مستقیم نیز به ارث نمیرسد. شایعترین سن ابتلا به اماس بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی است. هرچند که علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نشده است، اما به نظر میرسد که سبک زندگی نادرست و تغذیه نامناسب میتواند از عوامل افزایش شیوع آن باشد. از طرفی، ضعف سیستم ایمنی و کمبود ویتامین D بهعنوان مهمترین دلایل بروز این بیماری شناخته میشود.
او اظهار کرد: علائم بیماری اماس میتواند شامل سرگیجه، فراموشی، خستگی، اختلال در بینایی مانند تاری دید و مات بودن رنگها، عدم تعادل در راه رفتن، خواب رفتن مداوم دست و پا و سفتی عضلانی باشد. اما باید بدانید که هیچ یک از این علائم به تنهایی دلیلی بر وجود بیماری اماس نخواهد بود. اگر با هر کدام از این نشانهها مواجه شدید، نگران نشوید؛ تنها یک پزشک متخصص میتواند با توجه به مجموعهای از علائم و آزمایشات اختصاصی، این بیماری را تشخیص دهد.
به گفته این متخصص مغز و اعصاب، هرچند که اماس درمان قطعی ندارد، اما قابل پیشگیری است. سبک زندگی سالم، تغذیه مناسب و کاهش استرس میتوانند بهترین راهکارها برای پیشگیری از بروز این بیماری باشند. در واقع، با اتخاذ شیوههای سالم زندگی، میتوانیم قدمی مؤثر در جهت حفاظت از سلامت خود برداریم و به آیندهای روشنتر امیدوار باشیم.