باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضا مرزانی* - پس از انتشار اخبار مربوط به یاوه‌گویی‌های اخیر نتانیاهو در میهمانی شام با ترامپ در کاخ سفید، عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در یک توئیت به این یاوه‌گویی‌ها پاسخ داد که این پاسخ، فارغ از طنز لطیف، شامل یک نکته عمیق نیز هست که به ماجرایی پیچیده ارتباط پیدا می‌کند. جناب عراقچی در جمله نهایی توئیت خود نوشتند: «یا نتانیاهو چیزی دود می‌کند؟! [که اینچنین یاوه‌گویی می‌کند]یا موساد آتوی بزرگی از کاخ سفید دارد.»

قضاوت در مورد اینکه نتانیاهو چه چیزی مصرف می‌کند را به چندین سیستم قضایی واگذار می‌کنیم که تحت فشار ترامپ و متحدین او، هیچ اراده‌ای برای پیگیری اتهاماتی ندارند که به صورت قانونی علیه او مطرح شده و هنوز به هیچ یک از آنها پاسخ نداده است. اما نکته پنهان ماجرا، «آتوی بزرگی» است که موساد و در کل رژیم صهیونیستی از کاخ سفید و به صورت خاص شخص ترامپ دارد.

تاکر کارلسون، روزنامه‌نگاری سرشناس سابق شبکه فاکس نیوز آمریکا که پس از مصاحبه با جناب پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان، در ایران نیز شناخته شده است، در روز شنبه هفته جاری (۱۱ جولای) در جمع جنبش دانشجویی تحت عنوان «ترنینگ پوینت» (به معنای نقطه عطف) در فلوریدا سخنرانی بسیار مهمی کرد و در این سخنرانی، به نکاتی اشاره می‌کند که به صورت مستقیم در توئیت جناب عراقچی نیز مشاهده می‌شود. بخشی از سخنرانی کارلسون از این قرار است:

«باید بگویم که جفری اپستین عامل یک سرویس اطلاعاتی بود که این سرویس از قضا آمریکایی نیست. ما کاملاً محق هستیم که بپرسیم پس او عامل چه کسی بود؟ چگونه یک معلم ریاضی ساده مدرسه دالتون در اواخر دهه ۱۹۷۰ بدون هیچ مدرک دانشگاهی می‌تواند [به ناگهان ترقی کرده و]مالک چندین هواپیما، یک جزیره شخصی و بزرگترین امارت مسکونی در منهتن باشد؟ این ثروت هنگفت از کجا آمده؟ برای هر کسی که نگاهی نکته‌بین و دقیق داشته باشد کاملاً واضح است که این فرد ارتباطات مستقیمی با یک حکومت خارجی داشته است. البته هیچ کس اجازه ندارد که بگوید این حکومت خارجی، اسرائیل است. زیرا به نوعی ما را مرعوب ساخته‌اند که تصریح به این حقیقت آشکار، خطاست.

نخست وزیر سابق اسرائیل در خانه او (اپستین) ساکن بود؛ ارتباطات گسترده‌ای با این حکومت خارجی (اسرائیل) داشت. خوب! این بدان معنا نیست که او عامل موساد بوده است؟ آیا [همانطور که مشخص شده]او یک عملیات گسترده اخاذی را اجرا نمی‌کرد؟ آن هم از طرف یک حکومت خارجی؟ البته این سؤال از حکومت اسرائیل پرسش شده و پاسخ ایشان هم این بوده که «قرار نیست به شما پاسخی بدهیم؟!» ما هم می‌گوییم: «تا زمانی که ما از شما حمایت مالی کلان می‌کنیم، باید در باب جرائمی که در خاک کشورمان مرتکب می‌شوید، توضیح دهید.»، اما این جماعت به قدری مردم را شستشوی مغزی کرده‌اند که کسی جسارت مطرح کردن چنین پرسش‌هایی را نداشته باشد و این کار را نوعی نفرت‌پراکنی و ستیزه‌جویی تصور کند. اما این یک پرسش اساسی است که هر شهروند آمریکایی حق دارد پاسخ صحیح آن را بداند.»

جریان ماگا (حروف اول عبارتی به معنای دوباره آمریکا را بزرگ خواهیم کرد)، جریانی است که ذیل این شعار ترامپ در آمریکا شکل گرفت و کارلسون یکی از اعضای همین جریان است؛ اما تصمیمات و اقداماتی که ترامپ از لحظه ورود به کاخ سفید در پیش گرفت، بخش مهمی از این جریان را از ترامپ دور کرد و اکنون پس از سفر اخیر ناتنیاهو به کاخ سفید و یاوه‌گویی‌های متقابل ترامپ و ناتنیاهو سبب شده تا تاکر کارلسون در این سخنرانی مستقیماً به موضوعی بپردازد که بخش عمده جامعه آمریکایی و همچنین افکار عمومی جهانی از آن بی‌اطلاع است (شستشوی مغزی) و بخشی از اندک افراد مطلع نیز شهامت مطرح کردن آن را ندارند (ارعاب)؛ موضوعی که می‌توان آن را به صورت کوتاه چنین توضیح داد:

«یک شبکه گسترده اخاذی که با ابتکارعمل صهیونیست‌ها و با عاملیت موساد ایجاد شد و در تمام کشور‌های همپیمان رژیم صهیونیستی به ویژه آمریکا رخنه کرد تا با آلوده کردن افراد ذی‌نفوذ، اعم از سیاستمداران، ثروتمندان، چهره‌های برجسته فرهنگی-هنری، افراد بانفوذ در جامعه و حتی دانشمندان، در مواقع مناسب از ایشان به اشکال مختلف اخاذی کند.»

جفری اپستین که تاکر کارلسون از او نام برد، یکی از سردسته‌های مهم همین شبکه اخاذی در آمریکا بود که ارتباطات بسیار گسترده، درهم تنیده و عمیقی با تشکیلات امنیتی صهیونیسم (موساد) داشت. در باب گستردگی این شبکه حتی با اطلاعات موجود در فضای عمومی می‌توان چند جلد کتاب قطور نگاشت. در اینجا با ارائه گزارشی کوتاه نشان خواهیم داد که چه ارتباطی میان اپستین و ترامپ وجود دارد و چگونه این ارتباط سبب شده تا دولت ترامپ تا این حد تحت نفوذ و اختیار صهیونیست‌ها قرار بگیرد.

اپستین کیست و چه ارتباطی با ماجرا دارد؟

جفری اپستین (Jeffry Epstein)، در ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳ در یک خانواده یهودی در بروکلین نیویورک متولد شد و دوران کودکی و نوجوانی خود را نیز در همین محله سپری کرد. جفری پس از تکمیل تحصیلات پایه در سال ۱۹۷۴ به عنوان معلم فیزیک و ریاضی در مدرسه دالتون در منطقه منهتن مشغول به کار شد و پس از دو سال توسط یک شرکت سرمایه‌گذاری به نام بییر اشترنز (Bear Stearns) جذب شد. در این شرکت او خیلی زود پله‌های ترقی! را طی کرد و به عنوان شریک پذیرفته شد و مدتی بعد هم از آن جدا شده و کسب و کار مستقل خود را در بازار سرمایه آغاز کرد. در دو دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ او شبکه بزرگ قاچاق کودک را با کمک خانواده سرشناس انگلیسی یعنی خانواده مکسول (Maxwell) ایجاد کرد. در دهه ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ او به توسعه فعالیت این شبکه ادامه داد و ارتباطات بی پایانی را با شبکه‌های امنیتی صهیونیستی و انگلیسی برقرار کرد. در نهایت او در ۱۰ آگوست ۲۰۱۹ به اتهام تجاوز به یک دختر بچه ۱۴ ساله دستگیر شد و در تحقیقات اولیه مشخص شد که جفری اپستین به حداقل ۳۶ کودک زیر سن قانونی تجاوز کرده است و به همین اتهام زندانی شد. اندکی بعد اعلام شد که او در سلولش اقدام حلق‌آویزی و خودکشی کرده است. تحقیقاتی هم که متعاقباً انجام شد این خبر را تأیید کرد و پرونده او با پرسش‌ها و نقاط مبهم فراوان در سال ۲۰۲۵ بسته شد.

اما جفری اپستین واقعاً کیست و چگونه توانست این شبکه گسترده و درهم تنیده قاچاق انسان و اخاذی را ایجاد کند. چه کسانی به او کمک کردند تا این شبکه را ایجاد کرده و به کار گیرد؟ چه کسانی در دام‌های جنسی او گرفتار شدند؟ افرادی که به امارت بزرگ او در منهتن و جزیره اختصاصی‌اش در اقیانوس آرام رفت و آمد می‌کردند، چه کسانی هستند و در چه مناصبی مشغول به کار هستند؟ ارتباط تشکیلات جاسوسی صهیونیسم با این فرد و شبکه او به چه شکل است؟ پاسخ به این مسائل توضیح می‌دهد که چگونه صهیونیست‌ها از طریق این شبکه اخاذی، توانسته‌اند در حکمرانی آمریکایی رخنه کرده و جریان سیاست‌گذاری را در این کشور به سمت و سویی سوق دهند که منافع و اهداف صهیونیستی و نه منافع مردم آمریکا تأمین شود.

خانواده مکسول، حلقه اتصال اپستین به تشکیلات جاسوسی صهیونیسم

اقدامات خانواده الیگارشی مکسول در جهت سرنگون کردن حکومت‌های گوناگون، آلوده کردن مقامات دولتی و مشهور به انواع مختلف فساد، سابقه طولانی دارد که در این مختصر نمی‌گنجد. رابرت مکسول، پدر خانواده و ایزابل، کریستین و غزالین، سه دختر رابرت، عناصر اصلی شناسایی و متصل کردن جفری اپستین به موساد هستند. رابرت مکسول پیش از این ماجرا، روابط گسترده‌ای با موساد داشت و عملیات جاسوسی بزرگی را از طریق نرم‌افزار‌های کمپانی خود تحت عنوان «پرامیس» (Promise) در آمریکا اجرا کرده و تمام آزمایشگاه‌های حساس علمی این کشور را به این جاسوس‌افزار آلوده ساخت.

در هر حال غزالین مکسول به عنوان یکی از مهمترین شرکای جفری اپستین، یک امپراطوری قاچاق کودک را ایجاد و هدایت می‌کردند. این دو به چهره‌های شناخته شده در عرصه فناوری آمریکا نزدیک شده و برای اغفال ایشان برنامه‌ریزی می‌کردند؛ از قدرتمندترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری دره سیلیکونی گرفته تا ابرکمپانی‌های کاملاً شناخته شده در این منطقه در فهرست این دو نفر قرار داشند. همزمان با این اقدامات، جفری همچنین در کمپانی‌های فناور اسرائیلی سرمایه گذاری می‌کرد و از این طریق روابط خود را با تشکیلات اطلاعاتی صهیونیستی تقویت می‌کرد؛ جالب اینجاست که به اعتراف خود او، حتی در این فرایند نیز رؤسای کمپانی‌های صهیونیستی را نیز آلوده کرده و از ایشان اخاذی می‌کرد.

پس از مرگ رابرت مکسول، که به زعم بیشتر اعضای خانواده و بسیاری از شرح‌حال نویسان وی توسط تشکیلات اطلاعاتی اسرائیلی به قتل رسید، فرزندانش دست به کار شده و تلاش کردند تا امپراطوری پدر خود را احیا کنند. از میان هفت فرزند وی، پنج نفر وجوه مختلف کسب و کار گسترده پدر خود را برعهده گرفتند.

کوین (Kevin) و ایان (Ian) مکسول بخش اعظم کسب و کار و شبکه پیچیده کمپانی‌ها، تراست‌ها و بنیاد‌های متعلق به پدر را که در سراسر جهان پراکنده بود، برعهده گرفتند. غزالین اما، که پیش از این در نیویورک مستقر شده بود و از طرف پدرش می‌کوشید تا امپراطوری وی را در منهتن گسترش دهد، عملیات اخاذی جنسی را از طرف تشکیلات اطلاعاتی اسرائیل با همکاری جفری اپستین توسعه داد. کریستین و ایزابل عملیات اطلاعاتی مکسول را در ارتباط با پرومیس و فناوری ادامه دادند و به عرصه فناورانه انقلابی جدید، یعنی عرصه سایبری، وارد شدند.

ثروت خانواده مکسول از طریق غزالین مکسول و با مدیریت تشکیلات جاسوسی موساد، به تشکیلات اپستین تزریق می‌شد تا او بتواند تمام افرادی را که لازم است در آن ساختار پیچیده اخاذی جنسی خود، آلوده سازد و آنها را به نوعی در «جیب موساد» قرار دهد.

روی کان، مرشد دونالد ترامپ و حلقه اتصال او به جفری اپستین

از زمانی که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۵ وارد عرصه سیاسی و رقابت‌های ریاست جمهوری شد، در واقع میراث مراد و راهنمای خود یعنی روی کان (Roy Cohn) را سرلوحه تصمیمات و اقدامات خود کرد. گزارشات فراوانی در رابطه با پیشینه کان منتشر شده است؛ به ویژه در ارتباط با پیوند او با سازمان‌های تبهکاری نیویورک، معاملات نامشروع وی و تعلیق مشروط وی از حرفه وکالت. این گزارش‌ها نشان می‌دهد که چگونه او توانست یک ماشین نفوذ متکی بر قدرت بی‌حد و حصر ایجاد کند که شماری از بانفوذترین چهره‌های سیاسی، فناوری، اقتصادی، هنری و فرهنگی تحت کنترل او بودند.

دونالد ترامپ، که در اواسط دهه ۱۹۷۰ به عنوان شاگرد تحت حمایت کان قرار گرفت، ازجمله حضار ثابت در رویداد‌های اجتماعی بود که به افتخار کان برگزار می‌شد. سیاستمداران، روزنامه‌نگاران و چهره‌های سرشناس دعوت شده به جشن‌های منحصر‌به‌فرد کان همگی ازجمله کسانی بودند که «در «بانک مساعدت» کان، حساب باز کرده بودند»؛ نام مستعاری که برای ترازنامه غیررسمی که وی برای بدهکاری‌ها و بستانکاری‌های سیاسی درنظر گرفته بود که بدون شک با توجه به دخالت گسترده وی در عملیات‌های اخاذی جنسی از دهه ۱۹۵۰ تا اواخر ۱۹۸۰، تنظیم کرده بود و به روز رسانی می‌شد.

بسیاری از دوستی‌های کان با چهره‌های شهیر از طریق رابطه وی با کلوپ شبانه مشهور و فریبنده نیویورکی یعنی استودیو ۵۴ (Studio ۵۴) میسر شد که توسط ونتی فیر، روزنامه‌نگار سرشناس چنین توصیف می‌شود: «کانون شهوترانی دهه ۱۹۷۰، یک دیسکو لبریز از چهره‌های زیبا، کوکائین بی‌پایان و هر نوع فعالیت جنسی قابل تصور.» کان وکیل سالیان دراز مالکین این کلوپ یعنی استیو روبل (Stive Rubell) و ایان اسکراگر (Ian Schrager) بود. آشنایی دونالد ترامپ و جفری اپستین از طریق همین کلوپ و به واسطه روی کان، ممکن شد.

به صورت خیلی خلاصه باید گفت که تقریباً هر شخصیتی که یک یا چند مورد از ویژگی‌های زیر را احراز می‌کرد، در فهرست آلوده‌سازی حلقه تبهکار و فاسد جفری اپستین قرار می‌گرفت: شهرت، ثروت، دانش، قدرت سیاسی. این باند تبهکار از دوران ریاست جمهوری ریگان قدرت و نفوذ بسیار گسترده‌تری کسب کرد که توضیح آن در این مختصر نمی‌گنجد و به‌زعم برخی روزنامه‌نگاران تحقیقاتی در این حوزه: «این باند بسیار بزرگ‌تر از آن است که با نبودن جفری اپستین، سقوط کند.» در هیچ ماجرای رسوایی سیاسی در آمریکا نمی‌توان ردپای این باند تبهکار را مشاهده نکرد. تمام کسانی که به نوعی در این قبیل رسوایی‌ها، درگیر می‌شوند، از دوستان نزدیک این باند هستند و حتی کسانی که هنوز رسوا نشده‌اند، اما به نوعی از نفوذ و ثروت بهرمند هستند، به یک یا دو واسطه به این باند متصل هستند.

جمع‌بندی

ادعای صحیح و صریح آقای دکتر عراقچی، وزیر محترم امور خارجه کشور در مورد «آتوی بزرگ صهیونیست‌ها از کاخ سفید»، با استناد به همین مختصر دلایل، قابل تصدیق است. دلیل متقن دیگر، اظهارات تاکر کارلسون است که در ابتدای همین مطلب به آن اشاره شد. این باند تبهکار صهیونیستی که تحت عنوان شیک «لابی صهیونیستی» به خورد افکار عمومی نیز داده می‌شود، از هیچ عمل غیرانسانی و مجرمانه برای رسیدن به مقاصد خود فروگذار نیست. حتی اگر این اقدام، قاچاق کودکان بیگناه از سراسر جهان به خاک آمریکا برای خوشگذرانی عده‌ای از مقامات و صاحب منصبان شهوتران باشد. اخاذی جنسی-سیاسی، یکی از مؤثرترین شیوه‌های حکمرانی در نظام هژمون‌خواه آمریکایی است که سابقه طولانی در تمدن غربی دارد. چنانچه مقامات کنونی در کاخ سفید دلیل موثق و قابل اعتنایی در رد این دعاوی دارند، می‌توانند در یک مصاحبه رسمی این دلایل را ارائه کرده و خود را از این اتهام در افکار عمومی، مبرا سازند. اما همانطور که مصاحبه اخیر تاکر کارلسون با سناتور تد کروز نشان داد، این جماعت وابسته به باند تبهکار صهیونیست، هرگز نمی‌توانند خود را از این اتهامات مبرا سازند.

*مترجم و پژوهشگر