
باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطمه تورانلو - راحله امینیان مجری و فعال رسانه در گفت و گو باباشگاه خبرنگاران جوان در پاسخ به این سوال که از منظر یک فعال رسانه ای چطور میشود که کشوری نظیر فرانسه با ادعای آزادی بیان یک استاد دانشگاه را به دلایل نامعلومی مدتها در حبس انفرادی نگه دارد؟ بیان کرد: این پرسشی که شما مطرح میفرمایید، پرسش ذهن من نیز هست. من بارها این موضوع را، حتی در فضای خانوادگی، مطرح میکنم.
امینیان گفت: هنگامی که گزارشهای مربوط به خانم اسفندیاری را از رسانهها مشاهده میکنم، دقیقاً همین پرسش برایم پیش میآید که چگونه در کشوری که مدعی حقوق بشر و آزادی بیان است، فردی به دلیل حمایت از موضوعی که مظلومیت آن برای خودشان نیز به اثبات رسیده است، بازداشت میشود. زیرا کشور فرانسه از جمله کشورهایی است که فلسطین را به عنوان یک کشور به رسمیت میشناسد؛ یعنی خودشان نیز بر مظلومیت این مردم صحه میگذارند. با این وجود، فردی که تلاش بسیاری میکرده است تا در فضای مجازی و شخصی خود، مظلومیت و حقانیت این قشر مظلوم را به گوش جهانیان برساند، اینگونه مورد ظلمی آشکار قرار گرفته است.
وی ادامه داد: این موضوع بسیار ناراحتکننده است و من آن را پیگیری میکنم. یکی از نگرانیها و ناراحتیهای من این است که ما به عنوان اهالی رسانه، شاید میبایست تلاش بسیار بیشتری میکردیم و چه بسا کمکاریهای ما نیز منجر به این شده است که این خانم شش ماه در زندانهای انفرادی و در وضعیت بلاتکلیفی به سر ببرد؛ آن هم در شرایطی که ظاهراً امکان ارتباط با خانواده خود را نیز ندارد و در حداقل شرایط زیستی قرار گرفته است.
وی در پاسخ به این سوال کخ به نظر شما اگر اتفاقی مشابه در ابعاد بسیار کوچکتر در ایران رخ میداد، واکنش رسانههای خارجی چه بود؟ گفت: یقیناً از آن یک آشوب بزرگ ساخته میشد؛ حتی در داخل کشور. من یک گام به عقبتر بازمیگردم؛ زیرا واکنشهای خارج از کشور، محصول کنشها و واکنشهای داخلی است. حتی آن بخش از جامعه که تأثیرگذار هستند و اکنون مشاهده میکنید در قبال این ماجرا و موارد مشابه آن سکوت کردهاند، مطمئن باشید اگر اتفاقی مشابه در سطحی بسیار حداقلی در کشور ما رقم میخورد، بدون هیچگونه آگاهی، بررسی، اطلاع دقیق یا تحقیق قبلی، واکنشهای عجیبی نشان میدادند. دلخوری من نیز گاهی از همین موضوع است. این امر هزینههایی برای کشور و مردم ایران ایجاد کرده و خوراک خبری بیدردسری را برای رسانههای معاند فراهم میکند.
امینیان افزود: ما موارد مشابهی نیز داشتهایم؛ به عنوان مثال، برای فردی که محکومیتش اثبات شده و طبق موازین قانونی محکوم شده است، هشتگ «نه به اعدام» را ایجاد کرده و در داخل و خارج از کشور آن را رواج میدهند. اما در مورد خانم اسفندیاری و موارد مشابهی که پیش از این نیز داشتهایم، عملاً با یک سکوت کاملاً عامدانه مواجه هستیم. متأسفانه این سکوت، هزینههای هنگفتی برای کشور ایجاد میکند و به طرف مقابل سوژه میدهد تا به موضوع ورود کنند.متأسفانه بخشی از مشکلات ما ناشی از عملکرد افراد تأثیرگذار داخلی است که توانایی اثرگذاری دارند و این تأثیر را در موارد دیگر نیز نشان دادهاند، اما در قبال چنین رویدادهایی سکوتی عامدانه اختیار میکنند که به نظر من غیرقابل بخشش است.
دولت داره چه کار میکنه؟