شهیدی با چهره ماه؛ روایت رهبر انقلاب از نورانیت شهید رستمی
فرمانده ستاد جنگ‌های نامنظم در کنار دکتر چمران، با شجاعت در دهلاویه جنگید و سرانجام به آرزویش رسید.
باشگاه خبرنگاران جوان ـ ایرج رستمی، شهیدی از خراسان‌شمالی، با شجاعت و ایثار در جبهه‌های دفاع مقدس حاضر شده بود. این شهید مورد توجه رهبر انقلاب قرار گرفت و ایشان در سفر به خراسان‌شمالی از وی به‌عنوان «بسیجی نوربالا» یاد کرد و چهره‌اش را شبیه به ماه توصیف کردند.
شهادت در فرهنگ اسلامی و تاریخ انقلاب اسلامی ایران جایگاهی رفیع دارد و همواره به‌عنوان نماد ایثار، ایمان و دفاع از ارزش‌های الهی شناخته می‌شود. ملت ایران در سال‌های دفاع مقدس و پس از آن با تقدیم هزاران شهید نشان داد که برای حفظ استقلال و عزت این سرزمین از هیچ فداکاری دریغ نمی‌کند و این فرهنگ، بخشی از هویت دینی و ملی کشور شده است.استان خراسان شمالی نیز با وجود جمعیت محدود و دوری از مناطق جنگی با تقدیم بیش از 3 هزار شهید، سهمی چشمگیر در این مسیر داشته و شهدای فراوانی را در عرصه‌های مختلف از دفاع مقدس گرفته تا پاسداری از امنیت کشور تقدیم کرده است. بررسی وضعیت شهدای این استان، نشان‌دهنده روحیه ایثارگری و ولایت‌مداری مردمان این خطه است که نقش مهمی در تقویت فرهنگ شهادت در سطح کشور ایفا کرده‌اند.
شهید ایرج رستمی یکی از این شهدا است که با تقدیم خون خود پایه‌های نظام اسلامی را مستحکم‌تر کرد. در زندگی‌نامه از زندگی‌نامه این شهید بزرگوار را می‌خوانیم.شهید ایرج رستمی٬ در شهریور سال ۱۳۲۰ در شهر آشخانه از توابع استان خراسان شمالی متولد شد. وی پسری چالاک، تندوتیز، بسیار شاد و کمی شوخ‌طبع بود، در سال ۱۳۲۷ وارد مدرسه عنصری آشخانه شد و کلاس ششم ابتدایی را در این مدرسه به پایان رساند. او یک روستازاده بود و در کار‌های کشاورزی و دامداری کمک‌حال پدر و خانواده بود.در اوایل دهه ۴۰ به خدمت مقدس سربازی رفت و در همان دوران وارد ارتش شد. باتوجه‌به وضعیت مناسب جسمانی و فیزیکی جزء اولین نفراتی بود که دوره چتربازی و سقوط آزاد را می‌گذراند.
او برای یک دوره آموزشی به تهران رفت و بعد وارد یگان هوابرد شیراز شد، در شیراز به ادامه تحصیل پرداخت و در تاریخ ششم مهر ۱۳۵۴ به درجه ستوان دومی رسید.پس از پیروزی انقلاب و با گسترش فعالیت‌های گروه‌های معاند و ضدانقلاب، در سال ۱۳۵۸ با تیپ ۵۵ هوابرد شیراز برای برقراری نظم و آرامش فتنه ضدانقلاب به کردستان رفت، به دلیل رشادت‌هایی که در کردستان از خود نشان داد سه سال ارشدیت گرفت و به درجه سروانی نائل آمد و مسئول برقراری امنیت سردشت شد، در آبان ۱۳۵۸ در درگیری و جنگ با کومله از ناحیه پا زخمی و حدود ۹ ماه در بیمارستان بستری شد.وی پس از بهبودی به تیپ ۵۵ هوابرد شیراز بازگشت و با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. پس از چندی توسط وزارت دفاع مأمور به همکاری با دکتر چمران شد و به همراه چمران ستاد جنگ‌های نامنظم را در جبهه‌های جنوب تشکیل داد که مسئولیت آن توسط دکتر چمران به عهده شهید ایرج رستمی گذاشته شد.
با تشکیل ستاد جنگ‌های نامنظم و طراحی چندین عملیات در منطقه، ضربات سختی به دشمن وارد آوردند. در جریان هجوم دشمن به سوسنگرد، رزمندگان ستاد جنگ‌های نامنظم، دهلاویه را که روستایی در غرب سوسنگرد است خط مقدم خود قرار دادند.مدافعان دهلاویه ۱۰ روز سرسختانه در برابر دشمن مقاومت کردند تا این‌که در ۲۴ آبان ۱۳۵۹ دشمن با اشغال دهلاویه خود را به سوسنگرد رساند، پس از آن برای آزادسازی روستای دهلاویه عملیاتی با تلاش یک گردان از نیرو‌های سپاه و ستاد جنگ‌های نامنظم به فرماندهی شهید رستمی از دو محور روستای دهلاویه انجام گرفت و منجر به آزادی دهلاویه و عقب راندن دشمن تا یک‌کیلومتری شد.
رهبر معظم انقلاب در سفر سال ۱۳۹۱ خود به استان خراسان شمالی در جمع بسیجیان با ذکر خاطره‌ای پیرامون مراتب مجاهدت، ایثار و شجاعت شهید رستمی فرمودند: «معروف بود در دوران دفاع مقدس می‌گفتند فلانی نوربالا می‌زند، روشن است، یعنی به‌زودی شهید خواهد شد، این نورانیت حضور بسیجی بود، این را من خودم مشاهده کردم، نه یک‌بار و نه دو بار، یک موردی که مربوط به همین استان شماست، بد نیست عرض کنم یک سرگرد ارتشی که بعد ما فهمیدیم ایشان اهل آشخانه است، سرگرد رستمی، به میل خود به‌صورت بسیجی آمده بود در مجموعه گروه شهید چمران آنجا فعالیت می‌کرد.
بنده مکرراً او را می‌دیدم می‌آمد، می‌رفت، یک شبی با مرحوم چمران نشسته بودیم راجع به مسائل جبهه و کار‌هایی که فردا داشتیم صحبت می‌کردیم در باز شد، همین شهید رستمی وارد شد، چند روزی بود من او را ندیده بودم، دیدم سرتاپایش گل‌آلود است؛ این پوتین‌ها گل‌آلود، بدنش خاک‌آلود، صورتش خسته، ریشش بلند، اما چهره را که نگاه کردم دیدم مثل ماه می‌درخشد، نورانی بود».سرانجام بامداد ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ درحالی‌که شهید ایرج رستمی و هم‌رزمانش درگیری سختی با دشمن بعثی داشتند بر اثر اصابت گلوله توپ دشمن در منطقه دهلاویه به درجه رفیع شهادت نایل شد.
شهید چمران پس از اطلاع از شهادت یار دیرینش سریعاً خود را به منطقه رساند و در مورد شهید ایرج رستمی گفت: «خدا رستمی را دوست داشت و برد اگر ما را هم دوست داشته باشد می‌برد».البته این دوری زیاد طول نکشید و شهید چمران نیز در همان منطقه با اصابت گلوله خمپاره ۶۰ به‌شدت مجروح شد که در حین انتقال به بیمارستان به شهادت رسید.
منبع: فارس
