
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ سارا بابایی- دریاچه کیو همچون جواهری در قلب خرمآباد میدرخشد؛ جایی که آسمان در آب آرامش را نقاشی میکند و هر نسیم، عطر زندگی را به کوچههای شهر میفرستد.
صبحها، انعکاس خورشید بر موجهای ریز آب، هزاران آینه کوچک میسازد که امید و طراوت را در چشم هر رهگذر جاری میکند.
عصرها، صدای آرام قایقها و خنده کودکان، موسیقی دلنشینی میسازد که با سکوت عاشقانه غروب درهم میآمیزد.
کیو فقط یک دریاچه نیست؛ روحی زنده است که با تپشهای شهر یکی شده. برای مردمان خرمآباد، این دریاچه بخشی از زندگی روزمره و هویتشان است؛ آغوشی آرام که همه را به سوی خود میخواند؛ چه مسافر خستهای باشد که از دور آمده و چه شهروندی که دلش به نسیم عصرگاهی نیاز دارد.