
باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - آبشار برنجه در ارتفاعات غربی الیگودرز شکل گرفته و با چشماندازی سرسبز، صخرههای بلند و جریانهای پرآب فصلی، مقصدی آرام و بکر برای علاقهمندان طبیعتگردی است.
آبشار در حدود ۵۰ کیلومتری شهر الیگودرز واقع شده و برای رسیدن به آن باید از جادههای کوهستانی و ییلاقی گذشت. منطقه به سبب قرار گرفتن در ارتفاع، آبوهوایی خنک و مطبوع بهویژه در بهار و تابستان دارد. سرچشمه آبشار از چشمهها و ذوب برفهای دامنههای زاگرس است و به همین دلیل در ماههای گرم سال نیز آبی روان و زلال در آن جریان دارد.
زیباییهای طبیعی
آبشار برنجها در میان درهای سرسبز جریان دارد و دیوارههای سنگی اطراف آن با پوشش خزهها و گیاهان کوهی چشماندازی خیالانگیز ساختهاند. صدای ریزش آب بر صخرهها با بوی خاک نمخورده و نسیم خنک کوهستان، فضایی آرامبخش ایجاد میکند. اطراف آبشار مراتع وسیع و باغهای محلی وجود دارد که در فصل بهار و تابستان پر از گلهای وحشی و عطر گیاهان دارویی میشوند.
وجهتسمیه
نام «برنجها» یا «برنجستانک» احتمالاً به دلیل حاصلخیزی زمینها و رواج کشاورزی در گذشته به این منطقه داده شده است. هرچند برنج در لرستان کمتر کشت میشود، اما این نام یادگاری از دورههایی است که زمینهای اطراف قابلیت آبیاری از آب چشمهها و جویبارهای دائمی داشتهاند.
جاذبههای پیرامون
بازدید از این آبشار معمولاً با گشتوگذار در ییلاقهای ززوماهرو همراه است؛ جایی که عشایر بختیاری با سیاهچادرها و گلههایشان زندگی میکنند. حضور دامها، فرهنگ بومی و صنایعدستی محلی مانند گلیم و جاجیم، به تجربه سفر حالوهوایی اصیل و متفاوت میبخشد.
بهترین زمان برای دیدن آبشار برنجها فصل بهار و اوایل تابستان است؛ زمانی که حجم آب بیشتر است و طبیعت منطقه در اوج سرسبزی قرار دارد. پاییز نیز با رنگهای طلایی درختان چشمانداز خاصی دارد، اما در زمستان به دلیل برف و سرمای شدید دسترسی به آبشار دشوار میشود.
آبشار برنجها، همانند دیگر آبشارهای لرستان، بخشی از هویت طبیعی این استان است که به «سرزمین آبشارها» شهرت دارد. توسعه گردشگری مسئولانه و حفظ محیطزیست در این منطقه نهتنها به رونق اقتصادی روستاییان کمک میکند بلکه میتواند این میراث طبیعی را برای نسلهای آینده پایدار نگه دارد.