هواپیماهای نظامی با ریختن اطلاعیه‌های تهدیدآمیز، ساکنان جنوب سوریه را از نزدیک شدن به روستای کویا باز داشته‌اند؛ هشداری که با نفوذ زره‌پوش‌ها به درعا و زمزمه‌هایی از پایگاه‌سازی در شرق همراه شده و این منطقه را به قلب تپنده تنش‌های راهبردی بدل کرده است.
معرفی اعضای دولت جدید سوریه در حالی صورت می‌گیرد که جامعه بین‌المللی خواستار یک دوره گذار فراگیر در سوریه است. تقریبا نیمی از افرادی که به سمت‌های مختلف منصوب شدند، وابسته به «هیات تحریر شام» نیستند. در میان این افراد، یک زن مسیحی، یک عضو از اقلیت دروزی، یک کُرد و یک علوی حضور دارند.
سوریه این روز‌ها در گرداب بحران‌های متعدد گرفتار شده است؛ از ناآرامی‌های داخلی و کشتار اقلیت‌ها گرفته تا وعده‌های توخالی گروه‌های تروریست و هشدار‌های خارجی درباره حملات تروریستی.
تنش در مرزهای لبنان و سوریه به اوج رسیده است؛ عشایر شجاع لبنانی تکفیری‌های تحریرالشام را زمین‌گیر کرده‌اند و تانک‌های متجاوز یکی پس از دیگری در آتش خشم خلق می‌سوزند، در حالی که توطئه آمریکا و صهیونیست‌ها برای محاصره مقاومت در آستانه فروپاشی است.
توافق اخیر که با هدف ادغام نهادهای کردی در ساختار دولت مرکزی و توقف درگیری‌ها امضا شده، در بطن خود حاوی ریسک‌های جدی برای کردهاست؛ از احتمال تکرار «خیانت تاریخی» آمریکا تا تهدیدات ترکیه برای نقض حاکمیت مناطق کردنشین
روز گذشته (۲۱ اسفند) ابومحمد الجولانی و مظلوم عبدی در توافقی تاریخی دست فشردند تا شبه‌نظامیان کُرد را در ارتش سوریه ادغام کنند؛ اما پشت این وحدت ظاهری، سایه سنگین ترکیه و اسرائیل خودنمایی می‌کند. آیا این گام، سوریه را به ثبات نزدیک می‌کند یا مهره‌ای است در شطرنج پیچیده خاورمیانه؟
علویان پس از سقوط بشار اسد با چالش‌های شدید سیاسی، امنیتی و اجتماعی مواجه شده‌اند، در حالی که حکومت جولانی آن‌ها را سرکوب کرده و نفوذشان را از بین برده است.