این ثمره درختیه که مسئولان مربوطه بیش از ده سال پیش کاشتن و به دنبال افزایش آمار و ارقام دانشجو و مشغول کردن جوانان به تحصیل و لحاظ نشدن تعداد دانشجویان جزو جمعیت بیکار و البته درآمد زایی دولت از طریق افزایش دانشگاه و دانشجو بوده،الان چه کسی حاضره خسارت عمر برباد رفته این همه تحصیل کرده بیکار رو بده؟؟؟طبق معمول هیچ کسی،تمام تقصیرات گردن مردم هست مثل همیشه.
بچه که اختیاری از خودش نداره. من اگه خودم قبلاً حق انتخاب داشتم، هرگز نه تنها دانشگاه نمیرفتم بلکه اصلاً دبیرستان هم نمیرفتم. همون سواد خوندن و نوشتن ابتدایی برام کافی بود. اما شرایط و بعضی اجبارها در زمان انتخاب رشته یه جوریه که آدم رو دستپاچه می کنه و بچه فکر میکنه که حتماً باید درس بخونه یا حتماً باید بره دانشگاه. متاسفانه تجربه ای که من از درس خوندن داشتم این بود که مدرسه و دانشگاه بجز افسردگی و بی مهارتی و اتلاف عمر و ناامیدی و هزارجور بیماری جسمی و روحی، چیز دیگه ای برای آدم نداره.
ناشناس
۱۰:۲۹ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
سیستم آموزش از یک قرن پیش تا الان به روز رسانی نشده هنوزم به سبک مکتب خونه و میرزا پیش میریم. یه سر بزنید دانشگاه ها ببینید چخبره . تازه اگه استاد لطف کنه طبق سرفصل و چارت تدریس کنه میاد پای تخته تئوری یه چیزایی میگه و بچه ها جزوه نویسی میکنن و این سیکل معیوب ادامه داره
چند سال پیش یه برنامه ای شبکه دو پخش میکرد به اسم چیستا. درباره راهکارهای بهبود آموزش و مدرسه و دانشگاه بود. یه بار توی اون برنامه محاسبه کردند که یک دانش آموز در طول ۱۲ سالی که میره مدرسه مثلاً حدود ۱۶ هزار ساعت سر کلاس میشینه. بعدش حساب کردند که اگر این دانش آموز با پای پیاده و خیلی آروم راه بره، میتونه در طول این مدت ۱۶ هزار ساعت ، ۲ مرتبه دور کره زمین رو پیاده طی کنه. بعد یه سوال مطرح شد؛ آیا ۱۲ سال درس خوندن سر کلاس و تست و کنکور و اینا مفیدتره یا دو مرتبه سفر به دور دنیا با پای پیاده ؟؟؟؟
خلاصه و چکیده ی گزارش اینه که جوان ها توقعاتشون خیلی بالاست و همه ش دنبال رفاه و پشت میزنشینی و خوشگذرونی و پول فراوان و بدون زحمت هستند و به همین دلیل الکی میرن دانشگاه که مدرک بگیرن !!!
اما کاشکی این هم گفته میشد که بچه ای که ۱۲ سال توی مدرسه درس میخونه اما کوچکترین مهارتی یاد نمیگیره، تنها راه پیش رویش اینه که الکی بره دانشگاه.
حالا فرض کنیم این بچه خیلی بااراده هم باشه و بعد از دبیرستان بخواد یه کار و مهارتی یاد بگیره و شغلی راه بندازه؛ در اینجا مانعی سر راهشه به اسم سربازی اجباری که البته با مدرک دیپلم نمیتونه امریه هم بگیره و باید سرباز صفر بشه و بنابراین مجبور میشه دنبال مدرک گرایی باشه و بی هدف بره دانشگاه.
شصت درصد دانشگاه های کشور باید فنی حرفه ای تبدیل شه
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
شصت درصد دانشگاه های کشور باید فنی حرفه ای تبدیل شه
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
شصت درصد دانشگاه های کشور باید فنی حرفه ای تبدیل شه
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
رسید به ما دیگه شغل اداری و کارمندی کمیاب شد...میگن کار آفرینی کنید،شرکت دانش بنیان تاسیس کنید،مخترع باشید و....مگه نسل قبلی چیکار کردن...کشور ایران با تمام منابع و معادن و زمین های کشاورزی حاصل خیز و داشتن استعداد برای پذیرش توریست و شیلات و صنایع دریایی و...نتیجه و میراثی که برای نسل امروز به جای گذاشتن این اوضاع فعلی کشوره که بر کسی پوشیده نیست،همونایی که با مدرک سیکل استخدام رسمی شدن الان به فرزنداشون میگن لیسانس کمه ارشد بخونید،بعدش میگن تحصیلات دانشگاهی کافی نیست و مهارت یاد بگیرید...زندگی ما رو خراب کردین و باید قیامت پاسخگو باشین...وقتی شغل مناسب و درآمد کافی نباشه نمیشه هیچ کاری کرد تو این اوضاع اقتصادی که برامون ساختین...ازدواج و خرید ماشین و خونه و...دیگه داره تبدیل به آرزوهای دست نیافتنی میشه...عزت نفس و غرور و روحیه برامون نذاشتن.
اون موقع تعداد کم بود هرمی یه دیپلم می‌گرفت می‌رفت سرکار
الان جمعیت زیاده همه هم دانشگاه رفته توقع ها بالا
پوریا
۰۹:۲۳ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
چرا نمیگین پذیرش بی حساب و کتاب دانشجو و عدم آینده نگری برای آن ها علت این وضعیت هست؟؟
وقتی یه جوان وقت با ارزش خودشو صرف دانشگاه و درس خوندن میکنه و مدرک مورد تایید وزارت علوم میگیره یعنی وزارت علوم تایید کرده که اون شخص معادل کاردانی،کارشناسی،کارشناسی ارشد و...تو رشته تحصیلیش دانش و علم داره،علاوه بر اینکه در مقطع کارشناسی و بالاتر چند واحد به عنوان کارآموزی و کارورزی پشت سر گذاشته میشه که در واقع همون کار عملی و مهارتی و تجربی مطابق با رشته تحصیلی محسوب میشه،پس مشکل هیچوقت از دانشجو نیست که به این سیستم اطمینان کرده،مشکل ضعف بازار کار کشوره که ظرفیت پذیرش این همه نیروی متخصص رو نداره،ضعف سیستم آموزشی هست که بدون برنامه و حساب دانشجو میگیره صرفا برای درآمد بیشتر،دولت ها باید از این استعداد و توانایی علمی استفاده کنند و برای ساختن کشور از تمام ظرفیتا استفاده بکنند نه اینکه تازه بگن جوان تحصیلکرده برای کار غیر مرتبط با تحصیلش بره مهارت تجربی یاد بگیره بلکه کاری بهش بدیم...!
دقیقاً. وقتی مشکلی پیش میاد کارشناسان محترم فقط بلدن بگن مقصر خود جوان ها هستند که به خاطر مدرک گرایی میرن دانشگاه !!! فقط کلی گویی می کنند . کارشناس محترم نمیگه چرا این جوان دنبال مدرک بیهوده است ؟؟؟ یا شاید هم از روی ناچاری و یا اجبار به دانشگاه میرن.
سعید
۱۰:۴۰ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
حرفتان قبول که دانشجو بی حساب و کتاب میگیرن که اشتباهه ولی کی گفته هرکی از دانشگاه مدرک گرفت متخصص اون رشته ست
ناشناس
۰۹:۱۴ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
سیستم بر پاییه پارتی گرایی.
یه فرزند قشر پایین که کپن پ نداره فقط 1 درصد احتمال شغل خوب رو داره
مشکل اقتصادی و شغل و پول و مسکن و ازدواج و ... فقط زمانی حل میشه که بچه از همون دوران مدرسه کار و مهارت یاد بگیره. تا وقتی که بچه ها عمرشون رو پی تست و کنکور و دانشگاه و مقاله و سربازی هدر میدن، مشکل اشتغال حل نخواهد شد.
اگر از همون دوران مدرسه، آدم روی یک مهارت درست و حسابی تمرکز کنه، و مدرسه هم به جای تست و کنکور و این چرت و پرتها به مهارت آموزی بچه ها بپردازه دیگه اون بچه بعد از دبیرستان سعی میکنه طبق مهارتی که یاد گرفته، یه شغل راه بندازه و تا ۳۰ سالگی، سرمایه لازم برای زندگی رو جمع آوری میکنه. اما وقتی تا ۳۰ سالگی اسیر کنکور و دانشگاه و مقاله و پروژه و سربازی و کارهای حاشیه ای باشی، تازه از ۳۰ سالگی باید دنبال شغل باشی.
هر کشوری پیشرفت کرد، از اصلاح وضعیت مدرسه و دانشگاه شروع کرد. اگر بچه‌ها از همون مدرسه و دانشگاه واقعاً مهارت شغلی و روابط اجتماعی رو خیلی خوب یاد بگیرند، چند سال بعد که بزرگتر شدند، نه تنها مشکلات اقتصادی نخواهند داشت، بلکه مشکلات فرهنگی و بی‌نظمی و تنبلی هم در جامعه وجود نخواهد داشت.
اگر چند سال پیش، در دهه‌های هفتاد و هشتاد، توی مدرسه به بچه‌ها مهارت یاد می‌دادند، الان نسل بچه های دهه هفتادی و هشتادی اکثراً شغل و درآمد داشتند و مشکلی هم بابت شغل و ازدواج نداشتند. اما اینکار انجام نشد.
الآن هم دیر نیست. اگر بچه ها از همین الآن هم توی مدرسه و دانشگاه واقعاً مهارت یاد بگیرند، حدود ۱۰ یا ۱۵ سال دیگه یک نسل توانمند و امیدوار خواهیم داشت؛ که شغل و درآمد کافی دارند و مشکلی بابت مسکن و خرج زندگی نخواهند داشت. اما اگر فرصت امروز از دست بره، ۲۰ سال دیگه دوباره همین وضع خواهد بود و همچنان همه در حال نالیدن از مشکلات اقتصادی و شغل و مسکن و ازدواج و ... خواهند بود.
متاسفانه مدرسه و دانشگاه و سربازی به جای اینکه به جوانان مهارت یاد بدهند، به اولین عامل هدر دادن عمر جوانان تبدیل شده اند. هر دانش آموزی الان چندین سال توی مدرسه درس انگلیسی و عربی میخونه اما نمی تونند یک صفحه متن عربی یا انگلیسی رو بدون کمک لغتنامه ترجمه کنند. در حالیکه اگر آموزش ها درست و صحیح باشه، میشه در کمتر از یکسال هم زبان خارجی رو یاد گرفت.
اما کاشکی این هم گفته میشد که بچه ای که ۱۲ سال توی مدرسه درس میخونه اما کوچکترین مهارتی یاد نمیگیره، تنها راه پیش رویش اینه که الکی بره دانشگاه.
حالا فرض کنیم این بچه خیلی بااراده هم باشه و بعد از دبیرستان بخواد یه کار و مهارتی یاد بگیره و شغلی راه بندازه؛ در اینجا مانعی سر راهشه به اسم سربازی اجباری که البته با مدرک دیپلم نمیتونه امریه هم بگیره و باید سرباز صفر بشه و بنابراین مجبور میشه دنبال مدرک گرایی باشه و بی هدف بره دانشگاه.
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
سه روز کار دولتی که جز سربازی محسوب شه سه روز دانشگاه
هم آموزش هم مدرک ! سربازی اجباری حذف میشه و به جای پانصد هزار سرباز چهار میلیون سرباز با رشته تخصصی داریم !
سربازی فرقی نداره دختر یا پسر باشه
بعد نیروهای دولتی چهل تا شصت درصد ما زیاد داریم و خرج دولت زیاد بشه خرج مردم ایران زیاد میشه!
دانشگاه و بانک و سوپرمارکت و بنگاه داری باید توی ایران تا هفتاد درصد کم شه تا اقتصاد ایران حالت عادی برگرده !
الان جمعیت زیاده همه هم دانشگاه رفته توقع ها بالا
وقتی یه جوان وقت با ارزش خودشو صرف دانشگاه و درس خوندن میکنه و مدرک مورد تایید وزارت علوم میگیره یعنی وزارت علوم تایید کرده که اون شخص معادل کاردانی،کارشناسی،کارشناسی ارشد و...تو رشته تحصیلیش دانش و علم داره،علاوه بر اینکه در مقطع کارشناسی و بالاتر چند واحد به عنوان کارآموزی و کارورزی پشت سر گذاشته میشه که در واقع همون کار عملی و مهارتی و تجربی مطابق با رشته تحصیلی محسوب میشه،پس مشکل هیچوقت از دانشجو نیست که به این سیستم اطمینان کرده،مشکل ضعف بازار کار کشوره که ظرفیت پذیرش این همه نیروی متخصص رو نداره،ضعف سیستم آموزشی هست که بدون برنامه و حساب دانشجو میگیره صرفا برای درآمد بیشتر،دولت ها باید از این استعداد و توانایی علمی استفاده کنند و برای ساختن کشور از تمام ظرفیتا استفاده بکنند نه اینکه تازه بگن جوان تحصیلکرده برای کار غیر مرتبط با تحصیلش بره مهارت تجربی یاد بگیره بلکه کاری بهش بدیم...!
یه فرزند قشر پایین که کپن پ نداره فقط 1 درصد احتمال شغل خوب رو داره
اگر چند سال پیش، در دهه‌های هفتاد و هشتاد، توی مدرسه به بچه‌ها مهارت یاد می‌دادند، الان نسل بچه های دهه هفتادی و هشتادی اکثراً شغل و درآمد داشتند و مشکلی هم بابت شغل و ازدواج نداشتند. اما اینکار انجام نشد.
الآن هم دیر نیست. اگر بچه ها از همین الآن هم توی مدرسه و دانشگاه واقعاً مهارت یاد بگیرند، حدود ۱۰ یا ۱۵ سال دیگه یک نسل توانمند و امیدوار خواهیم داشت؛ که شغل و درآمد کافی دارند و مشکلی بابت مسکن و خرج زندگی نخواهند داشت. اما اگر فرصت امروز از دست بره، ۲۰ سال دیگه دوباره همین وضع خواهد بود و همچنان همه در حال نالیدن از مشکلات اقتصادی و شغل و مسکن و ازدواج و ... خواهند بود.
ریشه‌ی نداشتن مهارت و شغل هم تلف شدن عمر جوانان در مدرسه و دانشگاهه.