دانشگاه مازندران جلسه دفاع رو حضوری برگزار میکنه این انصاف نیست. خیلی دانشگاها مجازی برگزار میکنن. اما بعضیا مردن ملت براشون بی ارزشه. رفتن به شمال تو این شرایط فاجعس.
این جلسات دفاع در واقع شبیه یک مهمونی و زنگ تفریح برای استادها شده که به هیچ قیمتی حاضر نیستن از پذیرایی و خوراکی های جلسه دفاع دل بکنند.
وگرنه هر انسان عاقلی میدونه که آنچه مهم بود، کلاس های درس بود که مجازی برگذار شد و هیچکس هم هیچی یاد نگرفت (البته قبلاً حضوری هم کسی چیزی یاد نمیگرفت)
ناشناس
۱۰:۲۸ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
واقعاً جای تاسف داره که استادهای زورگو به هر بهانه ای دانشجو رو به دانشگاه می کشونند. اون هم دانشجویی که درس هاش تموم شده و فقط پایان نامه یا جلسه دفاع مونده.
جای تعجبه که چرا استادها برای درس دادن اینقدر اشتیاق ندارند. اما نوبت به مقاله و پایان نامه و جلسه ی خوشمزه ی دفاع که میرسه کاملاً مشتاق عللللللللللللم و دانش میشن و غیر از جلسه حضوری به هیچ چیز قانع نمیشن.
ناشناس
۱۰:۳۳ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
من خودم حاضرم تمام اون پذیرایی و شیرینی و آبمیوه جلسه دفاع رو از طریق پست برای جلسه دفاع استادها بفرستم. فقط دست از سرم بردارند تا مجازی ارائه اش بدم تموم بشه. آخه این مسخره بازی ها چیه واقعاً ؟؟؟؟
ما هم خودمون هم استادها میدونیم که دانشجوها اکثراً از روی ناچاری یا ترس سربازی به دانشگاه اومدن. ادعا هم نداریم که چیزی بلدیم. هیچی هم یاد نگرفتیم. تمام مقاله هایی هم که داریم می نویسیم، کپی کاری و عددسازی و ترجمه ی مقاله های خارجیه. به خاطر خدا دست از سر ما بردارید. جلسه دفاع حضوری یا مجازی چه فرقی داره آخه ؟؟؟؟ این تیکه کاغذی که اسمش مدرکه الان دیگه به درد لای جرز دیوار هم نمیخوره که بخواهیم به خاطرش اینهمه بدبختی تحمل کنیم.
ناشناس
۰۷:۳۷ ۰۱ مهر ۱۴۰۰
تازمانی که سهمیه شهدا جانبازی ایثارگری و... در این مملکت برای همه چیز و همه کار وجود دارد که البته حق الناس و بهترین شیوه برای ایجاد عقب ماندگی و کنار زدن افراد با استعداد است نباید انتظار پیشرفت را داشت.
دانشگاه مازندران جلسه دفاع رو حضوری برگزار میکنه این انصاف نیست. خیلی دانشگاها مجازی برگزار میکنن. اما بعضیا مردن ملت براشون بی ارزشه. رفتن به شمال تو این شرایط فاجعس.
وگرنه هر انسان عاقلی میدونه که آنچه مهم بود، کلاس های درس بود که مجازی برگذار شد و هیچکس هم هیچی یاد نگرفت (البته قبلاً حضوری هم کسی چیزی یاد نمیگرفت)
جای تعجبه که چرا استادها برای درس دادن اینقدر اشتیاق ندارند. اما نوبت به مقاله و پایان نامه و جلسه ی خوشمزه ی دفاع که میرسه کاملاً مشتاق عللللللللللللم و دانش میشن و غیر از جلسه حضوری به هیچ چیز قانع نمیشن.
ما هم خودمون هم استادها میدونیم که دانشجوها اکثراً از روی ناچاری یا ترس سربازی به دانشگاه اومدن. ادعا هم نداریم که چیزی بلدیم. هیچی هم یاد نگرفتیم. تمام مقاله هایی هم که داریم می نویسیم، کپی کاری و عددسازی و ترجمه ی مقاله های خارجیه. به خاطر خدا دست از سر ما بردارید. جلسه دفاع حضوری یا مجازی چه فرقی داره آخه ؟؟؟؟ این تیکه کاغذی که اسمش مدرکه الان دیگه به درد لای جرز دیوار هم نمیخوره که بخواهیم به خاطرش اینهمه بدبختی تحمل کنیم.