دریاچه‌ای خاص و پررمزوراز

لوگاریمـا (Loughareema)  یا همان دریاچه ناپدید شونده، یک دریاچه موقتی در موقعیتی با زمین‌شناسی خیلی خاص و نادر است که همچنان رمز و رازهایش ناشناخته باقی‌مانده به نظر می‌رسد.

آب از طریق سه جریان متفاوت به دریاچه وارد می‌شود، ولی تنها یک راه خروجی برای آن وجود دارد که آن هم از طریق زهکشی کف دریاچه است که مرتباً مسدود و دوباره باز می‌شود. همین زهکشی خاص و عجیب کف دریاچه باعث تغییرات چشمگیر در سطح آب لوگاریما می‌شود.

سیستم زهکشی عجیب

طبق اعلام انجمن زمین‌شناسی، دریاچه ناپدید شونده در شرایطی که صبح هنگام پر از آب است، ممکن است تا نیمروز کاملاً خالی شود؛ چرا که زهکش و یک سیستم زهکشی زیرزمینی معماگونه دریاچه، آب را به چشمه بزرگی در رودخانه کری منتقل می‌کنند؛ این چشمه در فاصله‌ای ۲.۵ کیلومتری دورتر از دریاچه قرار دارد. زمین‌شناسان هنوز مطمئن نیستند این سیستم زهکشی دقیقاً چطور عمل می‌کند یا اینکه در چه بازه زمانی شکل گرفته است؛ اما تنها چیزی که از آن اطمینان دارند این است که همین سیستم زهکشی به ظاهر ساده، این قابلیت را دارد که با کارایی شگفت‌انگیزی آب دریاچه را تخلیه کند.

پل ویلسون، هیدروژئولوژیست سازمان زمین‌شناسی بریتانیا در بلفاست، درباره این دریاچه به انجمن زمین‌شناسی گفته است: «لوگاریمـا یک چشم‌انداز پویاست. وقتی تصمیم می‌گیرید تا به سمت این دریاچه حرکت کنید، همیشه هیجان‌انگیز است که حدس بزنید در آن لحظه آب دریاچه در چه وضعیتی خواهد بود. آب دریاچه از طریق یک سیستم زهکشی زیرزمینی ناپدید می‌شود؛ این در حالی است که ما هنوز جزئیات بسیار کمی درباره این سیستم زهکشی می‌دانیم.»

آب ورودی به دریاچه به همراه خود رسوبات و زباله‌هایی را به همراه می‌آورد که این رسوبات در بستر دریاچه ته‌نشین می‌شوند و در نهایت با مسدود کردن دهانه زهکش، مانع از خروج آب از طریق آن می‌شوند. وقتی دهانه زهکش کاملاً مسدود شود، سطح آب دریاچه به سرعت بالا می‌رود. اما به محض اینکه آب به سطح معینی برسد، فشار ایجادشده بر اثر آب جمع شده، باعث باز شدن ناگهانی زهکش می‌شود و در نتیجه سطح آب دریاچه دوباره با سرعت بالایی کم می‌شود؛ تا جایی که دریاچه تقریباً خالی می‌شود.»

جاده باریکی از میان دریاچه عبور می‌کند و امروزه این جاده به اندازه کافی مرتفع شده که خودروها حتی در زمان پر بودن آب دریاچه هم بتوانند از روی آن عبور کنند. این دریاچه در منطقه دورافتاده‌ای قرار دارد و اطراف آن را مردابی پهناور و بی درخت پوشانده است. در نتیجه دریاچه لوگاریما در زیستگاهی متشکل از خاک تورب‌دار، زمین‌های همیشه غرقاب و مه‌آلود به حیاتش ادامه می‌دهد.

بر اساس افسانه‌های محلی، در قرن نوزدهم میلادی، گروهی در نیمه‌های شب تلاش کردند تا با کالسکه‌های اسب‌کش از میان دریاچه ناپدید شونده عبور کنند، اما غرق شدند. در روایت‌های فولکلور این افسانه نقل می‌شود که هنوز هم ارواح آن کالسکه سوارها و اسب‌ها در کرانه‌های دریاچه پرسه می‌زنند و شب‌هایی که آب دریاچه پر است، به شکل اشباحی هولناک نمایان می‌شوند.

منبع: خبرآنلاین