باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - در حاشیه‌ی مجمع عمومی سازمان ملل، جایی که دیپلمات‌ها سرنوشت خاورمیانه را می‌بافند، احمد الشرع، سرکرده‌ی گروه‌های مسلح تحریرالشام، روی صحنه‌ی کنفرانس مؤسسه خاورمیانه قدم گذاشت.

اعتراف تلخ در برج‌های شیشه‌ای

 بیش از ۲۵۰ چشم نافذ، از دیپلمات‌های غربی تا تاجران فرصت‌طلب، به او خیره شده بودند. الشرع، که خود را رئیس دولت انتقالی سوریه خوانده، با صدایی لرزان هشدار داد: امضای توافق امنیتی با رژیم صهیونیستی، نه یک گزینه، که یک ضرورت است؛ وگرنه، تنش‌ها، چون سونامی بر منطقه هجوم خواهند آورد. او صریح گفت: «ما کسانی نیستیم که برای اسرائیل دردسر بسازیم؛ ما از آنها می‌ترسیم.» این اعتراف، چون خنجری بر پیکره‌ی غرور عربی، فضای سالن را مسموم کرد. الشرع از نقض‌های مکرر حریم هوایی و تعرض به خاک مقدس سوریه سخن گفت و افزود: تاخیر در مذاکرات، خطری است که همه را به ورطه‌ی ویرانی می‌کشاند. اما این سخنان، بیش از آنکه هشدار باشد، فریاد تسلیم به نظر می‌رسد؛ تسلیمی که واشنگتن و تل‌آویو با لبخندی پنهان، آن را هدایت می‌کنند.

نقشه‌ مسموم: تکرار اسلو در بلندی‌های جولان

پیش‌نویس توافق امنیتی، که رژیم صهیونیستی چند هفته پیش به دمشق تحویل داد، چون نقشه‌ای از جهنم طراحی شده: منطقه‌ای وسیع از جنوب‌غرب دمشق تا مرز‌های اشغالی فلسطین، به زون‌های نظامی تقسیم می‌شود، جایی که هواپیما‌های سوری ممنوع‌الورودند. این پیشنهاد در واقع احیای روح توافق‌های اسلو است؛ همان پیمانی که سه دهه پیش، تشکیلات خودگردان فلسطین را به زنجیر کشید و در ازای بقای موقت، حاکمیت را به باد داد.

الشرع که هفته پیش از گفت‌و‌گو‌های امنیتی سخن گفته بود، تأکید کرد: «این توافق، حاکمیت هوایی و تمامیت ارضی را حفظ می‌کند»، اما این قضیه، توهمی بیش نیست. رژیم صهیونیستی، با حمایت آمریکا، نه به دنبال صلح، که سیطره است؛ سیطره‌ای که جنوب سوریه را به پایگاه پیشرفته‌ای برای نظارت بر لبنان و فلسطین بدل کند. واشنگتن، با فشار‌های سنگین بر تل‌آویو و دمشق، این بازی را به پیش می‌راند، گویی تاریخ را به عقب می‌پیچاند: از اسلو تا دمشق، همه در یک الگوی تکراری، جایی که قدرت‌های غربی، عروسک‌گردانانِ بقای دست‌نشانده‌ها هستند.

سایه‌ی سه‌گانه: ترامپ، نتانیاهو و جولانی در کاخ سفید

شایعات داغ واشنگتن، از نشستی تاریخی در روز دوشنبه آینده خبر می‌دهند؛ دونالد ترامپ، بنیامین نتانیاهو و احمد الشرع، دور میزی در کاخ سفید، سرنوشت سوریه را رقم خواهند زد. واللا و i ۲۴ News، با استناد به منابع بلندپایه، از تحول واقعی در مذاکرات سخن می‌گویند؛ نشستی که نه رویا، که واقعیتی تلخ است. ترامپ با این دیدار، میراث معامله قرن را به سوریه صادر می‌کند؛ در ازای رفع تحریم‌های سزار و به‌رسمیت‌شناختن الشرع، دمشق باید مرز‌ها را واگذار کند.

نتانیاهو که حملات به سوریه را تشدید کرده، حالا با لبخندی دیپلماتیک، میوه‌ی اشغال را می‌چیند. الشرع که از القاعده تا ریاست موقت راهی طولانی پیموده، در این مثلث، مهره‌ای است شکننده؛ او می‌گوید عادی‌سازی در دستورکار نیست، اما واقعیت، خلاف این ادعاست. این نشست، نه آغاز صلح، که پایان استقلال سوریه است؛ جایی که آمریکا، با چنگال‌هایش، منطقه را به تسخیر درمی‌آورد.

خون سویدا: زخم‌های تازه بر پیکره‌ی شکسته

در ژوئیه ۲۰۲۵، درگیری‌های سویدا، چون آتشفشانی خاموش‌نشدنی، ۲۰۰ هزار غیرنظامی را آواره و صد‌ها تن را به خاک و خون کشید. گزارش رئیس کمیته بین‌المللی تحقیقات سوریه در شورای حقوق بشر سازمان ملل، از شکست توافق با نیرو‌های کرد دموکرات و حضور هزاران داعشی در دل کشور سخن می‌گوید؛ درگیری‌هایی که نگرانی از خشونت‌های فرقه‌ای را دوچندان کرده. رژیم صهیونیستی، با تجاوزات مداوم، ویرانی‌های گسترده و تلفات غیرنظامی به بار آورده و اشغال جنوب را تداوم بخشیده.

پس از براندازی اسد، نه‌تنها بمباران‌ها متوقف نشده، که جوی از خون در سراسر سوریه جاری شده. دیده‌بان حقوق بشر، از اعدام‌های میدانی در سویدا گزارش می‌دهد: ۲۹۱ دروزی، از جمله زنان و کودکان، قربانی جنایات جنگی نیرو‌های الشرع. این زخم‌ها، یادآور این است که توافق‌های ظاهری، آتش زیر خاکستر را شعله‌ورتر می‌کنند؛ سوریه، که از جنگ بیرون آمده، حالا در دام تجزیه و اشغال، به نقطه صفر بازگردانده می‌شود.

اگر احمد الشرع تسلیم شود، سوریه را نه‌تنها به اشغالگران تقدیم می‌کند، که نام خویش را به عنوان خائن ابدی، در تاریخ عربی حک می‌کند.