اعجاز‌های مهندسی را می‌بینید که به مسافران امکان عبور از پهنه‌های بزرگ آبی و یا کیلومتر‌ها اراضی صعب العبور را سوار بر خودرو یا قطار می‌دهند که تماشای تصاویر آن ها خالی از لطف نیست.
در دو طرف یک دره تنگ در کوه‌های آند پرو، یک پل طنابی قدیمی به نام پل Q'eswachaka که با دست بافته می‌شود و حداقل قدمت ۶۰۰ ساله دارد آویزان است که هر سال بهار مردم دور هم جمع می‌شوند و آن را از نو می‌سازند. روستاییان دو طرف رودخانه با هم همکاری می‌کنند و طناب ضخیمی می‌سازند که بیش از ۳۰ متر طول دارد. بالاخره بعد از سه روز کار، دعا و جشن، پل جدید بافته می‌شود. پنج قرن است که این پل دائما ساخته و بازسازی می‌شود. این پل صد‌ها سال تنها راه ارتباطی روستاییان دو طرف رودخانه در این منطقه بوده و تنها یکی از پل های معلقی است که در زمان امپراطوری اینکا ساخته شده است. روش ساخت پل نسل به نسل بین مردم بومی منتقل شده و در این سال‌ها فقط کمی تغییر کرده است. این فرآیند با جمع کردن علف‌های بلندی شروع می‌شود که به شکل طناب و کابل‌های محکم به هم بافته شده و بعد روستاییان برای کشیدن طناب‌ها و آماده کردن آنها برای نصب جمع می‌شوند. این کابل‌ها به پایه‌های سنگی محکم و تنومند بسته شده و سازندگان مجرب پل شروع به ساخت آن از کناره‌ها به وسط پل می‌کنند و وقتی در مرکز پل به هم می‌رسند، پل کامل می‌شود. قبلا هر سه سال یک بار این پل ساخته می‌شد، اما به دلیل افزایش رفت و آمد و گردشگری اکنون هر سال ساخته می‌شود.
استعمارگران اسپانیایی که امپراتوری اینکا را در قرن شانزدهم سرنگون کردند، تحت تاثیر شاهکار مهندسی این پل های معلق قرار گرفتند که روی رود‌های عریض ساخته می‌شد. اما طی سال‌ها، برخی از این پل ها تخریب شدند یا از بین رفتند.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری لرستان گفت: با توجه به تخریب بسیاری از پل های روستایی در جریان سیل امسال، ۱۰ دستگاه پل فلزی با دهنه ۴۰ متر در حال انتقال به استان است.
پل ها عبور و مرور امن برای عابران پیاده و خودرو‌ها را بر فراز بستر‌های آبی، خیابان و جاده فراهم می‌کنند؛ اما امن‌ترین و محکم‌ترین پل ها هم می‌توانند اندکی ترسناک باشند.