باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - دانشمندان کالج امپریال لندن، با همکاری همکاران آمریکایی، مطالعه‌ای را بر اساس داده‌های کاوشگر InSight ناسا که ماموریت خود را در سال ۲۰۲۲ به پایان رساند، انجام دادند. لرزه‌سنج این کاوشگر ۱۳۱۹ زلزله مریخی را ثبت کرد و برای اولین بار در تاریخ، اندازه‌گیری‌های دقیقی از ضخامت و ترکیب پوسته، گوشته و هسته سیاره سرخ را امکان‌پذیر ساخت.

از آنجا که سرعت و شکل امواج لرزه‌ای با عبور از انواع مختلف سنگ‌ها تغییر می‌کند، محققان مناطق خاصی را در گوشته مشاهده کردند که سیگنال‌ها در آنجا کند می‌شوند. مدل‌سازی رایانه‌ای نشان داد که این فقط یک تصادف نیست؛ بلکه به وجود سنگ‌های غول‌پیکری با قطر تا چهار کیلومتر، با ترکیباتی متفاوت از سنگ‌های اطراف، که در اعماق سیاره پنهان شده‌اند، اشاره دارد.

به گفته محققان، این سنگ‌ها شواهد مستقیمی از وقایعی هستند که ۴.۵ میلیارد سال پیش رخ داده‌اند، زمانی که سیارک‌ها و پیش‌سیاره‌های غول‌پیکر، منظومه شمسی نوپا را بمباران کردند. این برخورد‌ها پوسته و گوشته را ذوب کرده و اقیانوس‌های ماگما را تشکیل دادند که بخش‌هایی از آنها در اعماق مریخ به دام افتاده‌اند.

محققان معتقدند که چنین سنگ‌هایی به دلیل حرکت صفحات تکتونیکی که دائماً درون سیاره را مخلوط می‌کنند، روی زمین از بین رفته‌اند. با این حال، در مریخ، "مخلوط‌کننده" زمین‌شناسی بسیار کند عمل می‌کند، به همین دلیل است که این سنگ‌های باستانی باقی مانده‌اند و به دانشمندان امروز کمک می‌کنند تا دوران شکل‌گیری سیارات را مطالعه کنند.

منبع: science.mail.ru